(o charakterze)

  • 91enklawa — ż IV, CMs. enklawawie; lm D. enklawaaw 1. «terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron terytorium lądowym innego państwa» 2. «teren otoczony obszarem o innym charakterze (np. obszarem o odmiennej roślinności)» Enklawa lasów… …

    Słownik języka polskiego

  • 92epifonem — m IV, D. u, Ms. epifonemmie; lm M. y lit. «figura stylistyczna polegająca na zakończeniu wypowiedzi wykrzyknieniem o charakterze sentencjonalnym lub emocjonalnym, streszczającym sens wywodu» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 93epigramat — m IV, D. u, Ms. epigramatacie; lm M. y 1. lit. «krótki, lekki, dowcipny utwór literacki, zwłaszcza poetycki, często o charakterze satyrycznym lub dydaktycznym» 2. hist. «w starożytności: wierszowany napis na pomnikach, grobowcach itp.» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 94epigramatyczny — «właściwy epigramatom; lapidarny, zwięzły; satyryczny» Epigramatyczny dowcip. Epigramatyczna zwięzłość. Utwór o charakterze epigramatycznym …

    Słownik języka polskiego

  • 95eseistyczny — «napisany na wzór eseju, mający formę eseju; dotyczący eseistyki» Książka o charakterze eseistycznym. Proza eseistyczna. Formy eseistyczne. Teksty eseistyczne …

    Słownik języka polskiego

  • 96faszyzm — m IV, D. u, Ms. faszyzmzmie, blm «kierunek i ruch polityczny o charakterze totalitarnym, nacjonalistycznym i rasistowskim, ukształtowany po I wojnie światowej we Włoszech, później także w niektórych innych krajach (postać skrajną przybrał w… …

    Słownik języka polskiego

  • 97ferma — ż IV, CMs. fermamie; lm D. ferm «wydzielona jednostka produkcyjna gospodarstwa rolnego lub gospodarstwo o charakterze specjalistycznym, zajmujące się chowem lub hodowlą niektórych zwierząt; farma» Ferma hodowlana, ogrodnicza. Założyć fermę. Praca …

    Słownik języka polskiego

  • 98fort — m IV, D. u, Ms. fortrcie; lm M. y «duże umocnienie zamknięte, o charakterze trwałym lub czasowym, stanowiące samodzielny punkt oporu lub składową część twierdzy (terenu umocnionego); umożliwia skuteczny opór przeciw natarciu przeciwnika» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 99fortyfikacja — ż I, DCMs. fortyfikacjacji 1. lm D. fortyfikacjacji (fortyfikacjacyj) zwykle w lm «umocnienia, obwarowanie miast, pozycji lub ważnych punktów strategicznych o charakterze obronnym, złożone zwykle z fortów, murów obronnych i umocnień ziemnych»… …

    Słownik języka polskiego

  • 100funkcyjny — funkcyjnyni 1. «dotyczący pełnionej funkcji, obowiązków, stanowiska» ∆ Dodatek funkcyjny «dodatek do zasadniczej pensji związany z pełnioną funkcją» 2. «dotyczący roli, zadania czegoś» Pomieszczenia o jednorodnym przeznaczeniu tworzą zamkniętą… …

    Słownik języka polskiego