(o charakterze)

  • 101galanteria — ż I, DCMs. galanteriarii, blm 1. «wyszukana grzeczność w obejściu, szczególnie w stosunku do kobiet; wytworność, elegancja» Ukłonić się z galanterią. 2. «drobne wyroby o charakterze zdobniczo użytkowym, np. rękawiczki, torebki, wstążki, koronki… …

    Słownik języka polskiego

  • 102gastronomia — ż I, DCMs. gastronomiamii, blm 1. «sztuka kulinarna, sztuka przyrządzania potraw» 2. «działalność o charakterze produkcyjno usługowym obejmująca prowadzenie otwartych zakładów zbiorowego żywienia (restauracji, barów, gospód itp.)» Gastronomia… …

    Słownik języka polskiego

  • 103gawot — m IV, DB. a, Ms. gawotocie; lm M. y «starofrancuski taniec ludowy, później (szczególnie w epoce rokoka) taniec salonowy tańczony w tempie umiarkowanym, w takcie parzystym; muzyka do tego tańca lub stylizowany utwór muzyczny o tym charakterze i… …

    Słownik języka polskiego

  • 104georgika — ż III, CMs. georgikaice; lm D. georgikaik lit. «w starożytnej Grecji i Rzymie utwór epiczny o charakterze dydaktycznym, poświęcony pracy rolnika i życiu wsi» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 105giga — ż III, CMs. gidze; lm D. gig 1. muz. «dawny smyczkowy instrument muzyczny przekształcony później na skrzypce» 2. muz. «staroangielski taniec w bardzo szybkim tempie i płynnym ruchu, w takcie trójkowym» 3. muz. «utwór muzyczny o charakterze tego… …

    Słownik języka polskiego

  • 106gildia — ż I, DCMs. gildiadii; lm D. gildiadii (gildiadyj) 1. «w średniowiecznej Europie: wszelkiego rodzaju stowarzyszenie o charakterze zarówno religijnym jak i politycznym bądź społecznym, najbardziej rozpowszechnione stowarzyszenie kupców chroniące… …

    Słownik języka polskiego

  • 107głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 108gotowy — a. gotów (tylko w funkcji orzecznika) gotowywi 1. «całkowicie wykonany, wykończony; wypracowany, opracowany już przez kogoś, już istniejący» Obiad już gotowy (a. gotów). Gotowa robota. Budynek gotowy. Powieść już gotowa. ∆ Ubranie gotowe, wyroby… …

    Słownik języka polskiego

  • 109granatowo- — «pierwszy człon przymiotników złożonych» a) «wskazujący na granatowy odcień określanej barwy, np. granatowoczarny, granatowoszary» b) «będący częścią przymiotnika złożonego o charakterze dzierżawczym, określający granatową barwę tego, co nazywa… …

    Słownik języka polskiego

  • 110guignol — [wym. ginjol] m I, DB. a; lm M. e, D. i «lalka o okrągłej twarzy z wielkimi oczami i dużym nosem, pochodząca z francuskiego ludowego teatru lalek, mająca przedstawiać postać o przebiegłym i zgryźliwym charakterze; z czasem stała się synonimem… …

    Słownik języka polskiego