(ożywiony)

  • 1ożywiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ożywionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: odznaczający się dużą aktywnością, temperamentem; żwawy, dziarski, energiczny; także: podniecony, rozgorączkowany : {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2ożywiony — ożywionyeni imiesł. przym. bierny czas. ożywić (p.) ożywiony w użyciu przym. 1. «odznaczający się żywotnością, żywym tempem; burzliwy, gorący, intensywny» Ożywiony ruch, handel. Ożywiona działalność. Ożywiona dyskusja, rozmowa. Ożywione stosunki… …

    Słownik języka polskiego

  • 3ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4bojowy — bojowywi 1. «związany z walką zbrojną, przeznaczony do niej; wojskowy, wojenny, bitewny» Akcja bojowa. Oddziały bojowe. Samoloty bojowe. Szyk bojowy. Pogotowie bojowe. ∆ Organizacja bojowa «organizacja polityczna, zwykle konspiracyjna, prowadząca …

    Słownik języka polskiego

  • 5burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… …

    Słownik języka polskiego

  • 6dialog — m III, D. u, N. dialoggiem; lm M. i 1. «rozmowa, zwłaszcza dwóch osób» Prowadzić, toczyć ożywiony dialog. 2. «forma wypowiedzi literackiej (zastosowana do całego utworu lub jego fragmentu) w postaci rozmowy dwu lub więcej osób; utwór literacki… …

    Słownik języka polskiego

  • 7entuzjasta — m odm. jak ż IV, CMs. entuzjastaaście; lm M. entuzjastaaści, DB. entuzjastatów «człowiek pełen entuzjazmu, ożywiony jakąś ideą, pełen wiary i zapału do jakiegoś działania; zapalony wielbiciel kogoś lub czegoś» Entuzjasta romantyzmu. Być… …

    Słownik języka polskiego

  • 8gwarny — gwarnyni, gwarnyniejszy «pełen gwaru, czyniący gwar; głośny, ożywiony, hałaśliwy» Gwarna szkoła. Gwarne ulice. Gwarny tłum. Gwarne rozmowy …

    Słownik języka polskiego

  • 9handel — m I, D. handeldlu 1. blm «zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie sprzedaży; pośredniczenie między wytwórcami a spożywcami» Handel detaliczny, hurtowy, prywatny, uspołeczniony. Drobny, pokątny, uliczny handel. Ożywiony… …

    Słownik języka polskiego

  • 10jeszcze — 1. «partykuła uwydatniająca, że coś trwa (powtarza się) już od pewnego czasu albo trwa dłużej niż należało się spodziewać» Mimo długotrwałej suszy było jeszcze dużo świeżych kwiatów. Skończył właśnie siedemdziesiąt lat, a pracował jeszcze za… …

    Słownik języka polskiego