(natchnienie)
1natchnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. natchnienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napięcie psychiczne lub emocjonalne korzystnie wpływające na pracę twórczą, umysłową; poryw, zryw twórczy : {{/stl 7}}{{stl… …
2natchnienie — n I; lm D. natchnienieeń 1. «stan duchowego napięcia, ożywienia twórczego, umysłowej sprawności itp.; poryw twórczy, dążenie do czegoś wielkiego, wzniosłego» Tworzyć pod wpływem natchnienia. Pisać w natchnieniu. 2. «myśl, pobudka, podnieta, idea …
3natchniony — natchnionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. natchnąć. natchniony w użyciu przym. «czujący natchnienie, powodujący się natchnieniem; stworzony pod wpływem natchnienia, wykonywany w natchnieniu; wyrażający natchnienie» Natchniony wieszcz.… …
4pegaz — m IV, DB. a, Ms. pegazzie 1. Pegaz «w mitologii greckiej: skrzydlaty koń Zeusa (od uderzenia jego kopyta miało wytrysnąć źródło Hipokrene, którego woda dawała natchnienie poetom)» ◊ Dosiąść Pegaza, wsiąść na Pegaza «próbować sił w poezji, pisać… …
5Полонизм — (от лат. polonus  польский)  слово или выражение, заимствованное из польского языка или составленное по его образцу. В русский язык полонизмы начинают проникать в больших количествах с XVI XVII вв., в том числе через посредство… …
6Полонизмы — Полонизм (от лат. polonus польский) слово или выражение, заимствованное из польского языка или составленное по его образцу. Много полонизмов существует в украинском и в белорусском языках, например: польск. natchnienie, укр. натхнення, белор.… …
7Swan Lake: Moving Image & Music Awards — Logo des Swan Lake: Moving Image Music Awards 2011 Logo des Swan Lake: Moving Ima …
8Pegaz — książk. Dosiąść Pegaza, wsiąść na Pegaza «poczuć natchnienie poetyckie, zacząć pisać wiersze» …
9inspiracja — ż I, DCMs. inspiracjacji 1. blm «natchnienie, zapał twórczy» Inspiracja poetycka, pisarska, kompozytorska. Rozbudzić inspirację. Coś się staje dla kogoś źródłem inspiracji. 2. lm D. inspiracjacji (inspiracjacyj) «wpływ wywierany na kogoś;… …
10inwokacja — ż I, DCMs. inwokacjacji; lm D. inwokacjacji (inwokacjacyj) «wezwanie, zwrot, apostrofa stanowiąca początek przemówienia, listu, utworu literackiego, w szczególności epopei; zwykle prośba poety o natchnienie skierowana do istoty nadprzyrodzonej… …
