(namiętnie)

  • 1namiętnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., namiętnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. namiętny w zn. 1.: Namiętnie przemawiać, protestować.; w zn. 2.: Namiętnie przytulać, całować.; w zn. 3.: Namiętnie grać w karty. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2namiętnie — namiętnieej przysłów. od namiętny a) w zn. 1: Dyskutować, protestować namiętnie. b) w zn. 2: Całować, szeptać, ściskać namiętnie. c) w zn. 3: Namiętnie uprawiać sport, trenować. Namiętnie lubić polowanie, łowienie ryb …

    Słownik języka polskiego

  • 3gloria — Chodzić w glorii (czegoś) «być sławnym, cieszyć się sławą»: Mam przeczucie, że wygramy ten konkurs – kończyłem namiętnie swoją mowę zagrzewającą do walki. (...) Będziecie chodzić w glorii! A. Libera, Madame. Wojciech Fibak zaczynał jako tenisista …

    Słownik frazeologiczny

  • 4pasja — 1. Lubić coś pasjami «lubić coś namiętnie, przepadać za czymś»: Pasjami lubiłem zatrzymać się czasem na nadmorskim bulwarze, patrzeć w horyzont (...). J. Broszkiewicz, Wielka. 2. pot. Szewska pasja «gwałtowny gniew, złość, wściekłość»:… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5bakcyl — m I, DB. a; lm M. e, D. i ( ów) przestarz. «bakteria, zarazek» dziś zwykle we fraz. Połknąć bakcyla, zarazić się bakcylem czegoś (np. miłości, teatru) «zainteresować się czymś namiętnie, polubić coś, pokochać kogoś» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6całować — ndk IV, całowaćłuję, całowaćłujesz, całowaćłuj, całowaćował, całowaćowany «dotykać wargami (dla wyrażenia swych uczuć)» Całować czyjeś usta, oczy, czoło, a. całować kogoś w usta, w oczy, w czoło. Całować matkę w rękę, po rękach. ◊ żart. Całować z …

    Słownik języka polskiego

  • 7chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… …

    Słownik języka polskiego

  • 8cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» …

    Słownik języka polskiego

  • 9gorąco — I n I, blm «ciepło, upał, skwar» Dokuczliwe, straszliwe gorąco. Pracował w strasznym gorącu. Gorąco doskwiera, dokucza. II gorącoręcej 1. «bardzo ciepło, upalnie, skwarno» Było nieznośnie, potwornie gorąco. W łaźni coraz goręcej …

    Słownik języka polskiego

  • 10karciarka — ż III, CMs. karciarkarce; lm D. karciarkarek «kobieta namiętnie, nałogowo grająca w karty» …

    Słownik języka polskiego