(namiętnie)

  • 11kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …

    Słownik języka polskiego

  • 12lubić — ndk VIa, lubićbię, lubićbisz, lub, lubićbił, lubićbiany «znajdować w czymś upodobanie, przyjemność, mieć skłonność do czegoś lub kogoś; czuć do kogoś sympatię, być przywiązanym do kogoś lub czegoś» Lubić kogoś lub coś ogromnie, serdecznie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 13ogniście — ogniścieej 1. «podobnie do ognia pod względem barwy i blasku; czerwono, purpurowo, szkarłatnie» Lśnić ogniście. 2. «namiętnie, żarliwie; płomiennie» Kochać ogniście. Grać, tańczyć ogniście …

    Słownik języka polskiego

  • 14pasja — ż I, DCMs. pasjasji; lm D. pasjasji (pasjasyj) 1. «silne, namiętne przejęcie się czymś, zamiłowanie do czegoś; przedmiot czyjejś namiętności» Szlachetna, twórcza pasja. Pasja badawcza, naukowa, bibliofilska, zbieracka, malarska, myśliwska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 15płomiennie — 1. «tak jak płomień, blaskiem, barwą przypominając płomień» Czerwieniejące płomiennie rabaty. Płomiennie lśniące rubiny. 2. «z zapałem, z pasją, żarliwie, namiętnie, porywająco» Przemawiać, deklarować się płomiennie …

    Słownik języka polskiego

  • 16pocałować — dk IV, pocałowaćłuję, pocałowaćłujesz, pocałowaćłuj, pocałowaćował, pocałowaćowany «złożyć pocałunek; ucałować» Pocałować czule, delikatnie, mocno, namiętnie, nieśmiało, serdecznie, ze czcią. Pocałować kogoś po ojcowsku, po siostrzanemu, z… …

    Słownik języka polskiego

  • 17rozkochać — dk I, rozkochaćam, rozkochaćasz, rozkochaćają, rozkochaćaj, rozkochaćał rozkochiwać ndk VIIIb, rozkochaćkochuję, rozkochaćkochujesz, rozkochaćkochuj, rozkochaćiwał «wywołać w kimś gorące uczucie miłości ku sobie, spowodować zakochanie się czyjeś… …

    Słownik języka polskiego

  • 18rozkosz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. tylko w lp «najwyższy stopień uczucia przyjemności, upojenia, radości» Rozkosz zmysłowa. Rozkosz tworzenia, życia. Doświadczać, doznawać rozkoszy. Coś sprawia komuś rozkosz. Coś jest źródłem rozkoszy. Sukcesy… …

    Słownik języka polskiego

  • 19rozmiłować — dk IV, rozmiłowaćłuję, rozmiłowaćłujesz, rozmiłowaćłuj, rozmiłowaćował, rozmiłowaćowany rozmiłowywać ndk VIIIa, rozmiłowaćowuję, rozmiłowaćowujesz, rozmiłowaćowuj, rozmiłowaćywał, rozmiłowaćywany, książk. «wzbudzać w kimś miłość; rozkochać» Król… …

    Słownik języka polskiego

  • 20rozprawiać — ndk I, rozprawiaćam, rozprawiaćasz, rozprawiaćają, rozprawiaćaj, rozprawiaćał, rozprawiaćany «mówić, opowiadać, rozmawiać o czymś długo, z zajęciem, z ożywieniem, rozwodzić się nad czymś; gawędzić, prawić» Rozprawiać z ożywieniem, ze swadą.… …

    Słownik języka polskiego