(nalać)

  • 11bak — I m III, D. a, N. bakiem; lm M. i zwykle w lm, → baczek ‹z niem.› II m III, D. u, N. bakiem; lm M. i 1. «metalowe, szczelnie zakrywane naczynie, zbiornik na ciecze, zwłaszcza na benzynę lub naftę» Bak samolotu. Napełnić baki benzyną. Nalać do… …

    Słownik języka polskiego

  • 12brandy — [wym. brendy] ż ndm «napój alkoholowy oddestylowany z wina lub zafermentowanej miazgi winogronowej; także każdy napój oddestylowany z przefermentowanego soku owocowego» Pić brandy. Nalać brandy. ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13dolać — dk Xb, dolaćleję, dolaćlejesz, dolaćlej, dolaćlał, dolaćlali (dolaćleli), dolaćlany dolewać ndk I, dolaćam, dolaćasz, dolaćają, dolaćaj, dolaćał, dolaćany «dodać więcej płynu, nalewając dopełnić, uzupełnić; nalać powtórnie, napełnić» Dolewać… …

    Słownik języka polskiego

  • 14dzban — m IV, D. a, Ms. dzbannie; lm M. y «duże naczynie zwykle zwężone u góry, z jednym uchem lub z dwoma, czasem z dziobkiem, dawniej naczynie użytkowe, dziś dekoracyjne; zawartość tego naczynia» Dzban gliniany, cynowy. Dzban miodu. Dzban na wino.… …

    Słownik języka polskiego

  • 15konewka — ż III, CMs. konewkawce; lm D. konewkawek 1. «naczynie do podlewania roślin, zaopatrzone w lejek z sitkiem; polewaczka; ilość wody mieszcząca się w tym naczyniu» Nalać wody do konewki. Do podlania grządki zużył kilka konewek wody. Podlewać kwiaty… …

    Słownik języka polskiego

  • 16nafta — ż IV, CMs. naftafcie, blm 1. «produkt destylacji ropy naftowej; ciecz bezbarwna lub lekko żółtawa dawniej stosowana głównie do celów oświetleniowych, obecnie jako paliwo ciekłe, rozpuszczalnik, środek konserwacyjny itp.» Czyścić coś naftą. Nalać… …

    Słownik języka polskiego

  • 17nakapać — dk IX, nakapaćpię, nakapaćpiesz, nakapaćkap, nakapaćał, nakapaćany «nalać w coś, na coś cieczy kroplami (także w zn. nieprzechodnim)» Nakapać kropli do kieliszka. Nakapało z dachu, z kranu. Nakapało ze świec stearyny …

    Słownik języka polskiego

  • 18nalany — nalanyani imiesł. przymiotnikowy bierny czas. nalać (p.) nalany w użyciu przym. «gruby, tęgi, tłusty; nabrzmiały, napęczniały» Twarz nalana. Był zbyt gruby, nalany …

    Słownik języka polskiego

  • 19nasączyć — dk VIb, nasączyćczę, nasączyćczysz, nasączyćsącz, nasączyćczył, nasączyćczony nasączać ndk I, nasączyćam, nasączyćasz, nasączyćają, nasączyćaj, nasączyćał, nasączyćany «powoli, stopniowo nawilżyć coś; nalać, wlać wolno, po kropelce» Nasączyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 20natoczyć — dk VIb, natoczyćczę, natoczyćczysz, natoczyćtocz, natoczyćczył, natoczyćczony 1. «ulać, nalać czegoś wiele lub pewną ilość» Natoczyć wina z baryłki. Natoczyć garniec piwa. 2. «wykonać na tokarni dużą lub pewną liczbę przedmiotów» Natoczyć kółek,… …

    Słownik języka polskiego