(na stopień oficerski)

  • 1oficerski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, oficerskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z oficerem, jego służbą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oficerskie gwiazdki. Oficerski mundur. Stopień oficerski. Szkoła oficerska. Klub oficerski. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2porucznik — m III, DB. a, N. porucznikkiem; lm M. porucznikicy, DB. ów 1. «oficer w stopniu niższym od stopnia kapitana; drugi stopień oficerski w Wojsku Polskim» Oddział pod dowództwem porucznika. Zdobyć szlify porucznika. 2. hist. «w dawnym wojsku polskim… …

    Słownik języka polskiego

  • 3miczman — m IV, DB. a, Ms. miczmannie; lm M. i, DB. ów mors. «najniższy stopień oficerski w marynarce wojennej w Rosji carskiej; w radzieckiej marynarce wojennej: najwyższy stopień podoficerski; marynarz mający ten stopień» ‹ros. z ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 4komisarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopień oficerski w policji; także: osoba mająca taki stopień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śledztwo prowadzi komisarz policji. Narada… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5aspirant — m IV, DB. a, Ms. aspirantncie; lm M. aspirantnci, DB. ów 1. «pracownik zakładu naukowego, zwłaszcza w Rosji, przygotowujący się do samodzielnej pracy naukowej, szczególnie ubiegający się o stopień kandydata nauk» 2. «stopień oficerski w… …

    Słownik języka polskiego

  • 6esauł — m IV, DB. a, Ms. esaułule; lm M. owie, DB. ów 1. «stopień oficerski w wojskach kozackich carskiej Rosji; oficer mający ten stopień; asauł» 2. «zastępca atamana koszowego u Kozaków zaporoskich» ‹ukr. z tur.› …

    Słownik języka polskiego

  • 7komisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «oficer policji; ranga, stopień oficerski w policji» 2. «pełnomocnik dyplomatyczny niektórych państw w krajach nie mających pełnej suwerenności» 3. «urzędnik stały lub powołany okresowo do wypełnienia specjalnych… …

    Słownik języka polskiego

  • 8lejtnant — m IV, DB. a, Ms. lejtnantncie; lm M. lejtnantnci, DB. ów «stopień oficerski w armiach wielu krajów odpowiadający polskiemu porucznikowi; oficer mający ten stopień» ‹niem. z fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 9nadinspektor — m IV, DB. a, Ms. nadinspektororze; lm M. nadinspektororzy a. owie, DB. ów «w niektórych państwach: stopień oficerski w policji wyższy od inspektora; oficer mający ten stopień» …

    Słownik języka polskiego

  • 10nadkomisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «w niektórych państwach: stopień oficerski w policji wyższy od komisarza; oficer mający ten stopień» …

    Słownik języka polskiego