(na pysku)
1pyšku — pyškù interj. pykšt, pokšt: Tik tarytum sugulė – vėl pyškù pyškù pyškatija Slm …
2pyšku paušku — pyšku paũšku interj. NdŽ žr. pyšku pašku …
3pyšku pašku — pyšku pãšku interj. NdŽ žr. pišku pašku …
4pyšku pyškom — interj. skubiam veiksmui nusakyti: Atbėgo bobelė pyšku pyškom: – Kur daktaras? Paršelis dvesia! Ob …
5o suchym pysku — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} na czczo, o głodzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować o suchym pysku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… …
6dostać [oberwać]po pysku [po mordzie, po ryju itp.] — {{/stl 13}}{{stl 33}}pot.{{/stl 33}}{{stl 7}} zostać (często wielokrotnie) uderzonym w twarz, w policzek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostał po pysku za to, że wrócił pijany do domu. {{/stl 10}} …
7dostawać – dostać w gębę [po gębie, po pysku i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. || wulg., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co dostawać – dostać w twarz [po twarzy]: Dostać w gębę, w pysk, w mordę, po mordzie. {{/stl 7}} …
8pyškus — pyškùs, ì adj. (4) NdŽ kuris spragsi (apie malkas) …
9pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… …
10pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… …
