(na pysku)

  • 41pirania — ż I, DCMs. piranianii; lm D. piranianii (piranianij) zool. «Serrasalmus, niewielka drapieżna ryba z podrzędu kąsaczy, o ciele spłaszczonym, pysku krótkim, tępym, uzbrojonym w bardzo ostre stożkowate zęby, napadająca gromadnie na większe ryby,… …

    Słownik języka polskiego

  • 42podpalany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. podpalić (p.) podpalany w użyciu przym. «o zwierzęciu, głównie o psie i o koniu: mający sierść rudobrunatną, ciemnożółtą w niektórych miejscach, zwłaszcza na pysku, na piersiach i brzuchu, na nogach» Czarny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 43policzkowy — przym. od policzek (zwykle w zn. 1 i 4) a) w zn. 1: Twarz o wystających kościach policzkowych. b) w zn. 4: ∆ zool. Torby, worki policzkowe «fałdy skóry przy pysku, w których niektóre zwierzęta, np. chomiki, susły, przenoszą zapasy pokarmowe» …

    Słownik języka polskiego

  • 44potrzymać — dk I, potrzymaćam, potrzymaćasz, potrzymaćają, potrzymaćaj, potrzymaćał, potrzymaćany 1. «wziąć coś (kogoś) na chwilę, na pewien czas do ręki, do ust (do dzioba, do pyska); przytrzymać» Potrzymać czapkę w ręku. Potrzymać dziecko na ręku.… …

    Słownik języka polskiego

  • 45pysio — n I; lm D. pysiosiów 1. pieszcz. «twarzyczka, buzia, usta» 2. rzad. «pieszczotliwie o pysku zwierzęcia» …

    Słownik języka polskiego

  • 46rozdziawiać — ndk I, rozdziawiaćam, rozdziawiaćasz, rozdziawiaćają, rozdziawiaćaj, rozdziawiaćał, rozdziawiaćany rozdziawić dk VIa, rozdziawiaćwię, rozdziawiaćwisz, rozdziawiaćdziaw, rozdziawiaćwił, rozdziawiaćwiony, posp. «otwierać, rozwierać szeroko usta (u… …

    Słownik języka polskiego

  • 47suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 48świnia — ż I, DCMs. świniani; lm D. świń 1. «Sus (domesticus), zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, hodowane prawie na całym świecie, głównie dla mięsa i tłuszczu; pochodzi od dzika, udomowione przed kilkoma tysiącami lat» Świnia domowa. Świnia… …

    Słownik języka polskiego

  • 49torba — ż IV, CMs. torbabie; lm D. torbareb 1. «podłużny woreczek z papieru lub plastyku, używany jako opakowanie najczęściej do materiałów sypkich, drobnych; zawartość takiego opakowania» Torba papierowa, plastykowa. Torba z cukrem, z mąką, z kaszą.… …

    Słownik języka polskiego

  • 50twardy — twardyrdzi, twardydszy «nie ulegający odkształceniu przy dotykaniu, ugniataniu, zginaniu itp.; słabo uginający się pod naciskiem; nieelastyczny, sztywny» Twarde drewno. Twardy materac. Twarda poduszka. Twardy chleb. Twarde narty. Twarde resory.… …

    Słownik języka polskiego