(na ludzi)

  • 61hekatomba — ż IV, CMs. hekatombabie; lm D. hekatombaomb 1. «wielka ofiara dla jakiejś sprawy połączona ze śmiercią wielu ludzi; jednoczesna zagłada wielkiej liczby ludzi» Krwawa hekatomba. Hekatomba pod Verdun. 2. «w starożytnej Grecji pierwotnie ofiara ze… …

    Słownik języka polskiego

  • 62iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 63kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …

    Słownik języka polskiego

  • 64kilkoro — D. kilkorga, CMs. kilkorgu, B. kilkoro, N. kilkorgiem «liczebnik zbiorowy oznaczający w sposób przybliżony liczbę od trzech do dziewięciu, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie… …

    Słownik języka polskiego

  • 65kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …

    Słownik języka polskiego

  • 66kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… …

    Słownik języka polskiego

  • 67ludny — ludnyniejszy «pełen ludzi, obfitujący w ludzi, gęsto zaludniony, mający wielu mieszkańców» Ludne miasto. Ludna wieś, ulica. Coraz ludniejsze okolice …

    Słownik języka polskiego

  • 68ludzki — ludzkidzcy 1. «dotyczący człowieka, ludzi, należący do człowieka» Ludzkie głosy. Ludzka mowa. Ludzkie gadanie. Ludzka praca. Ludzka życzliwość. Ludzki wysiłek. Czaszka ludzka, szkielet ludzki …

    Słownik języka polskiego

  • 69łapanka — ż III, CMs. łapankance; lm D. łapankanek «w krajach okupowanych przez hitlerowców w czasie II wojny światowej: obława na ludzi, łapanie ludzi w celu wysłania ich do obozów, na przymusowe roboty itp.» …

    Słownik języka polskiego

  • 70między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …

    Słownik języka polskiego