(na brzegu)

  • 1Na Brzegu — (Щирк,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Beskidzka 31, 43 370 Щирк, Польша …

    Каталог отелей

  • 2Na brzegu rzeki — is a poetry collection by Czesław Miłosz. It was first published in 1994. This article related to a poem is a stub. You can help Wikipedia by expanding it …

    Wikipedia

  • 3pierwszy z brzegu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pierwszy lepszy. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4brzeg — m III, D. u, N. brzeggiem; lm M. i «skraj, krawędź, granica czego» a) «o krawędzi ścian przedmiotów» Brzeg fotela, kapelusza, miednicy, stołu. Książka o złoconych brzegach. Tkanina z wystrzępionymi brzegami. Naczynie napełnione po brzegi. Płyn… …

    Słownik języka polskiego

  • 5odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …

    Słownik języka polskiego

  • 6Breakout (band) — Infobox musical artist Name = Breakout zdjęcie = wielkość zdjęcia = Background = group or band opis zdjęcia = imię nazwisko = pseudonim = data urodzenia = Years active = 1968 ndash; 1982 Origin = flag|POL data śmierci = miejsce śmierci =… …

    Wikipedia

  • 7Налепа, Тадеуш — Тадеуш Налепа Tadeusz Nalepa …

    Википедия

  • 8pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… …

    Słownik frazeologiczny

  • 9rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 10dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …

    Słownik języka polskiego