(na brzegu)

  • 81drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …

    Słownik języka polskiego

  • 82ektropion — m IV, D. u, Ms. ektropionnie, blm med. «nieprawidłowe odwinięcie się brzegu powieki na zewnątrz, powodujące wysychanie rogówki i sprzyjające powstawaniu zapaleń spojówki» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 83falc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. druk. «pasek płótna łączący okładkę książki z wyklejką» 2. druk. «zagięcie zadrukowanego arkusza papieru przy falcowaniu» 3. druk. «pasek papieru wklejony do książki na miejsce brakującej kartki» 4. techn. «narzędzie …

    Słownik języka polskiego

  • 84falcować — ndk IV, falcowaćcuję, falcowaćcujesz, falcowaćcuj, falcowaćował, falcowaćowany 1. druk. «składać wydrukowane arkusze drukarskie nadając im odpowiedni format książki, gazety itp.» Falcować ręcznie, mechanicznie. Falcować arkusze na trzy, cztery… …

    Słownik języka polskiego

  • 85holender — m IV, D. holenderdra, Ms. holenderdrze; lm M. holenderdry 1. Holender B.=D.; lm M. holenderdrzy, DB. holenderdrów «człowiek narodowości holenderskiej» ◊ Latający Holender a) «legendarny okręt stale pływający po morzach i nie mogący przybić do… …

    Słownik języka polskiego

  • 86jednostronny — jednostronnynni, jednostronnynniejszy 1. «znajdujący się, występujący po jednej stronie, poruszający się, odbywający się w jednym kierunku, pisany, drukowany, bity itp. po jednej stronie; mający jedną stronę» Jednostronny druk. Ruch jednostronny …

    Słownik języka polskiego

  • 87kabotaż — m II, D. u, częściej blm 1. mors. «żegluga uprawiana między portami jednego kraju, w obrębie tego samego morza lub różnych mórz» ∆ Kabotaż mały «żegluga między portami położonymi na brzegach jednego morza» ∆ Kabotaż wielki «żegluga między portami …

    Słownik języka polskiego

  • 88kaletka — ż III, CMs. kaletkatce; lm D. kaletkatek 1. zdr. od kaleta Kaletka na drobne pieniądze. 2. zwykle w lm «rodzaj szerokich zębów, będących zakończeniem dolnego brzegu gorsetu noszonego przez kobiety wiejskie» ∆ anat. Kaletka jajnikowa «zagłębienie… …

    Słownik języka polskiego

  • 89kapitałka — ż III, CMs. kapitałkałce; lm D. kapitałkałek «w introligatorstwie: specjalna tasiemka lub skórka przyklejona do górnego i dolnego brzegu grzbietu książki przygotowanej do twardej oprawy» ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 90kipiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i «burzliwy ruch wody, szczególnie rozbijanie się fal morskich dochodzących do brzegu; wzburzony, pieniący się, kipiący płyn; wartki nurt, gwałtowny wir» Kipiel morska …

    Słownik języka polskiego