(mocno zastukać)

  • 1załomotać — dk IX, załomotaćoczę (załomotaćocę), załomotaćoczesz (załomotaćocesz), załomotaćocz, załomotaćał «spowodować łomot, stuk; mocno zastukać» Załomotali drewniakami po bruku. Załomotać w drzwi, do drzwi. ∆ Serce komuś (w kimś) załomotało «serce komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 2zakołatać — dk IX, zakołataćaczę (zakołataćacę), zakołataćaczesz (zakołataćacesz), zakołataćacz, zakołataćał, rzad. I, zakołataćam, zakołataćasz, zakołataćają, zakołataćaj, zakołataćał «uderzając o coś, spowodować głuchy odgłos; zastukać, załomotać»… …

    Słownik języka polskiego