(lekko)

  • 121osolić — dk VIa, osolićlę, osolićlisz, osól, osolićlił, osolićlony «doprawić, przyprawić coś solą» Osolić ziemniaki, zupę. Lekko osolona woda …

    Słownik języka polskiego

  • 122paleoamerykański — ∆ antr. Typ paleoamerykański «typ żółtej odmiany człowieka charakteryzujący się niewielkim wzrostem, jasnobrunatną skórą, ciemnymi, lekko falistymi włosami, długą głową i szerokim nosem; występuje na terytorium Ameryki» …

    Słownik języka polskiego

  • 123pasterka — ż III, CMs. pasterkarce; lm D. pasterkarek 1. «dziewczyna pasąca gęsi, bydło itp.; pastuszka» 2. «msza odprawiana w noc Bożego Narodzenia (upamiętniająca przybycie pasterzy do Betlejem)» 3. przestarz. «damski kapelusz, zwykle słomkowy, z niską,… …

    Słownik języka polskiego

  • 124paznokieć — m I, D. paznokiećkcia; lm M. paznokiećkcie, D. paznokiećkci «lekko wypukła płytka rogowa, pokrywająca powierzchnię grzbietową ostatnich członów palcowych u człowieka i naczelnych» Długie, krótkie paznokcie. Obcinać, piłować paznokcie. Malować… …

    Słownik języka polskiego

  • 125peneplena — ż IV, CMs. peneplenanie, blm geol. «lekko falista równina mająca płaskie działy wodne i szerokie doliny o łagodnych zboczach; prawierównia» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 126pikling — m III, DB. a, N. piklinggiem; lm M. i «śledź lekko solony i wędzony w gorącym dymie» ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 127piknąć — dk Va, piknąćnę, piknąćniesz, piknąćnij, piknąćnął, piknąćnęła, piknąćnęli, piknąćnąwszy 1. forma dk czas. pikać (p.) 2. pot. «ukłuć, urazić lekko czymś ostro zakończonym (np. igłą)» ◊ Coś kogoś piknęło a) «coś kogoś poruszyło, obudziło się w… …

    Słownik języka polskiego

  • 128płaskowyż — m II, D. u; lm M. e, D. ów geogr. «obszar wyżynny o płaskiej lub lekko falistej powierzchni» …

    Słownik języka polskiego