(lekko)

  • 111mydło — n III, Ms. mydłodle; lm D. mydłodeł 1. «substancja stała lub ciekła, w której skład wchodzą sole wyższych kwasów tłuszczowych z metalami alkalicznymi lub amoniakiem i jego pochodnymi, otrzymywana głównie przez hydrolizę tłuszczów zwierzęcych… …

    Słownik języka polskiego

  • 112nafta — ż IV, CMs. naftafcie, blm 1. «produkt destylacji ropy naftowej; ciecz bezbarwna lub lekko żółtawa dawniej stosowana głównie do celów oświetleniowych, obecnie jako paliwo ciekłe, rozpuszczalnik, środek konserwacyjny itp.» Czyścić coś naftą. Nalać… …

    Słownik języka polskiego

  • 113nagnieść — dk XI, nagnieśćgniotę, nagnieśćgnieciesz, nagnieśćgnieć, nagnieśćgniótł, nagnieśćgniotła, nagnieśćgnietli, nagnieśćgniótłszy, nagnieśćgnieciony nagniatać ndk I, nagnieśćam, nagnieśćasz, nagnieśćają, nagnieśćaj, nagnieśćał, nagnieśćany 1. «lekko… …

    Słownik języka polskiego

  • 114napisać — dk IX, napisaćpiszę, napisaćpiszesz, napisaćpisz, napisaćał, napisaćany 1. «nakreślić na czymś jakieś litery lub cyfry; wyrazić coś słowami na piśmie; stworzyć jakieś dzieło pisane» Napisać adres i numer telefonu. Napisać artykuł, sprawozdanie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 115nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …

    Słownik języka polskiego

  • 116niedoprzęd — m IV, D. u, Ms. niedoprzędędzie; lm M. y włók. «półprodukt przędzy w postaci wąskiej i lekko skręconej tasiemki włókien, otrzymywany w procesie przędzenia wstępnego» …

    Słownik języka polskiego

  • 117nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …

    Słownik języka polskiego

  • 118nosidło — n III, Ms. nosidłodle; lm D. nosidłodeł zwykle w lm (w tym samym znaczeniu) «przyrząd ułatwiający dźwiganie ciężarów, najczęściej składający się z lekko wygiętego lub prostego drążka, kładzionego na ramiona, i zwisających z jego boków prętów z… …

    Słownik języka polskiego

  • 119obój — m I, D. oboju; lm M. oboje, D. oboi a. obojów muz. «drewniany dęty instrument muzyczny w kształcie lekko stożkowatej piszczałki, zaopatrzony w podwójny stroik» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 120opal — m I, D. u; lm M. e, D. i 1. «uwodniona krzemionka o zmiennej zawartości wody; minerał bezbarwny, biały lub zabarwiony, którego szlachetne odmiany odznaczają się piękną barwą lub grą barw i są cenionymi kamieniami ozdobnymi» Pierścionek z opalem.… …

    Słownik języka polskiego