(lądowy)

  • 1lądowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwy, typowy dla lądu; występujący, żyjący na lądzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ssak lądowy. Transport lądowy. ZOB. szczur lądowy {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2lądowy — lądowywi «dotyczący lądu; znajdujący się lub żyjący na lądzie» Droga lądowa. Granica lądowa. Budownictwo lądowe. Obszary lądowe. ∆ Klimat lądowy «klimat, który cechuje niewielka ilość opadów, znaczne wahania temperatury powietrza, gorące lato i… …

    Słownik języka polskiego

  • 3lądowy — Szczur lądowy zob. szczur 1 …

    Słownik frazeologiczny

  • 4szczur lądowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} lekceważące określenie człowieka mieszkającego na stałym lądzie, nieznającego morza i nieprzyzwyczajonego do przebywania na nim (w odróżnieniu od ludzi morza – marynarzy, rybaków itp.) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5kontynentalny — 1. «dotyczący kontynentu, znajdujący się na nim; właściwy lądowi stałemu; lądowy» Powietrze kontynentalne. Fauna, flora kontynentalna. ∆ meteor. Klimat kontynentalny «klimat lądowy, odznaczający się niewielką ilością opadów, znacznym wahaniem… …

    Słownik języka polskiego

  • 6szczur — 1. Szczur lądowy «o kimś przebywającym stale na lądzie, źle znoszącym morskie podróże, nieznającym spraw morskich (w przeciwieństwie do rybaków i marynarzy)»: Twarda szkoła żeglugi stopniowo przekształca szczurów lądowych w ludzi morza.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7depresja — ż I, DCMs. depresjasji; lm D. depresjasji (depresjasyj) 1. «chorobliwe przygnębienie i zahamowanie czynności psychicznych występujące w psychozach; stan zniechęcenia, apatia» Długotrwała, głęboka, nagła depresja. Popaść w depresję. Poddawać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 8klimat — m IV, D. u, Ms. klimatacie; lm M. y «charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych, kształtujących się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich… …

    Słownik języka polskiego

  • 9kontynent — m IV, D. u, Ms. kontynentncie; lm D. y 1. «wielki obszar lądu otoczony morzem i oceanem; część świata» Kontynent azjatycki, europejski. ◊ Czarny kontynent «Afryka» 2. blm «masyw lądowy Europy (bez Anglii)» 3. blm «każdy ląd stały w… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pomrowik — m III, DB. a, N. pomrowikkiem; lm M. i zool. «Deroceras, lądowy ślimak płucodyszny z rodziny o tej samej nazwie, mający wydłużone ciało i muszlę zredukowaną do płytki wapiennej; występuje w licznych gatunkach, głównie w Europie, Azji Mniejszej i… …

    Słownik języka polskiego