(ku czemuś)

  • 71giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… …

    Słownik języka polskiego

  • 72głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 73kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …

    Słownik języka polskiego

  • 74kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …

    Słownik języka polskiego

  • 75mierzyć — ndk VIb, mierzyćrzę, mierzyćrzysz, mierz, mierzyćrzył, mierzyćrzony 1. «określać ilość, wielkość czegoś (kogoś), przez porównanie z odpowiednią jednostką miary; dokonywać pomiarów, wymierzać; wydzielać coś miarką, odmierzać» Mierzyć tkaninę, plac …

    Słownik języka polskiego

  • 76mimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo» Mimo urody nie …

    Słownik języka polskiego

  • 77moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy …

    Słownik języka polskiego

  • 78naprzeciw — 1. «(kierując się) ku komuś lub czemuś, (idąc) w czyimś kierunku, na spotkanie kogoś» Wyjść, wyjechać, wybiec naprzeciw komuś. ◊ Wyjść komuś albo czemuś naprzeciw «okazać komuś życzliwość, przychylność, starać się kogoś zrozumieć; życzliwie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 79niepodatny — niepodatnyni «niełatwo ulegający czemuś lub przyjmujący coś, nie poddający się czemuś, nieskłonny do czegoś; odporny» Człowiek niepodatny na wpływy otoczenia, środowiska …

    Słownik języka polskiego

  • 80niewierny — niewiernyni 1. «nie dochowujący komuś wiary, popełniający zdradę małżeńską; wiarołomny» Niewierny mąż, kochanek. Niewierna żona. 2. pot. «nie dający łatwo czemuś wiary, nie dowierzający komuś lub czemuś; sceptyczny, nieufny» Nie bądź niewierny! ◊ …

    Słownik języka polskiego