(ku czemuś)

  • 111ugiąć — dk Xc, ugnę, ugniesz, ugnij, ugiął, ugięła, ugięli, ugięty, ugiąwszy uginać ndk I, ugiąćam, ugiąćasz, ugiąćają, ugiąćaj, ugiąćał, ugiąćany «gnąc pochylić, skłonić ku czemuś» Ugiąć nogi w kolanach. Ugiąć gałąź. Wiatr uginał wierzchołki drzew. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 112upust — m IV, D. u, Ms. upustuście; lm M. y 1. «odprowadzenie nadmiaru cieczy, pary lub gazu ze zbiornika albo z jakiegoś urządzenia» Dzięki szybkiemu upustowi ciśnienie pary spadło. Upust wody ze zbiornika retencyjnego. ∆ med. Upust krwi «zabieg… …

    Słownik języka polskiego

  • 113urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… …

    Słownik języka polskiego

  • 114urosnąć — + rzad. uróść dk Vc, urosnę, urośniesz, urośnij, urósł, urosła, urośli, urósłszy urastać ndk I, urosnąćam, urosnąćasz, urosnąćają, urosnąćaj, urosnąćał 1. «o żywych organizmach, częściach ciała: rosnąc stać się większym, wyższym, dłuższym;… …

    Słownik języka polskiego

  • 115usługa — ż III, CMs. usługaudze; lm D. usług 1. «pomoc okazana komuś; grzeczność, uprzejmość, przysługa» Bezinteresowna, koleżeńska, przyjacielska, drobna usługa. Wyświadczyć, oddać komuś usługę. Korzystać z czyichś usług. Ofiarować swoje usługi. ◊ Ktoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 116uwierzyć — dk VIb, uwierzyćrzę, uwierzyćrzysz, uwierz, uwierzyćrzył «dać wiarę czemuś, przyjąć coś za prawdę; zaufać komuś» Uwierzyć w czyjeś słowa, czyimś słowom. Uwierzyć komuś na słowo. Uwierzyć w plotki, w pogłoski. Uwierzyć w czyjąś szlachetność. ◊ Nie …

    Słownik języka polskiego

  • 117wcześnie — wcześnieej 1. «w pierwszym, początkowym okresie trwania czegoś; w pierwszych latach życia; we wczesnych godzinach dnia, rano» Wstać, obudzić się wcześnie. Wcześnie został sierotą. Rzym wcześnie stał się stolicą imperium. 2. «na początku właściwej …

    Słownik języka polskiego

  • 118wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… …

    Słownik języka polskiego

  • 119wyprofilować — dk IV, wyprofilowaćluję, wyprofilowaćlujesz, wyprofilowaćluj, wyprofilowaćował, wyprofilowaćowany 1. «nadać czemuś określony profil, kształt, wyraźne kontury; wykonać profile architektoniczne» Wyprofilować blachę, deski. Wyprofilować tory.… …

    Słownik języka polskiego

  • 120wytrzymać — dk I, wytrzymaćam, wytrzymaćasz, wytrzymaćają, wytrzymaćaj, wytrzymaćał, wytrzymaćany wytrzymywać ndk VIIIa, wytrzymaćmuję, wytrzymaćmujesz, wytrzymaćmuj, wytrzymaćywał, wytrzymaćywany 1. «zostać w pewnym położeniu, wytrwać w pewnym stanie… …

    Słownik języka polskiego