(kolejowy)
91robotnik — m III, DB. a, N. robotnikkiem; lm M. robotnikicy, DB. ów «pracownik najemny wykonujący pracę fizyczną, nie posiadający narzędzi produkcji, utrzymujący się z płacy roboczej» Robotnik niewykwalifikowany, wykwalifikowany. Robotnik etatowy, sezonowy …
92ruchliwy — ruchliwywi, ruchliwywszy 1. «będący w ciągłym ruchu, ruszający się» Ruchliwy płomień. Ruchliwe fale. Ruchliwe oczy. 2. «odznaczający się wzmożonym ruchem, taki na którym (w którym) jest duży ruch; bardzo uczęszczany, ożywiony» Ruchliwa ulica.… …
93salonka — ż III, CMs. salonkance; lm D. salonkanek «komfortowy wagon kolejowy z salonem» …
94stacja — ż I, DCMs. stacjacji; lm D. stacjacji (stacjacyj) 1. «miejsce zatrzymywania się pociągów i innych środków transportu, zwykle wyposażone w perony oraz budynki, w których się znajdują kasy biletowe, przechowalnie bagażu, poczekalnie itp.; dworzec… …
95strażnik — m III, DB. a, N. strażnikkiem; lm M. strażnikicy, DB. ów «ten, kto pełni straż, strzeże, pilnuje czegoś (kogoś); pracownik pełniący tę funkcję na stałe» Uzbrojony strażnik. Strażnik graniczny, kolejowy …
96szeroki — szerokiocy, szerokirszy 1. «mający określony wymiar poprzeczny; wynoszący ileś centymetrów, metrów, kilometrów itp. w linii poprzecznej» Jezdnia szeroka (na) pięć metrów. Pasek szeroki na dwa palce. 2. «mający duży wymiar poprzeczny w stosunku do …
97szlaban — m IV, D. u ( a), Ms. szlabannie; lm M. y «ruchoma bariera służąca do zamykania i otwierania drogi na przejazdach kolejowych, rogatkach, na granicy, w miejscach robót drogowych itp.; zapora drogowa» Szlaban kolejowy, graniczny. Opuścić, zamknąć… …
98szlak — m III, D. u, N. szlakkiem; lm M. i 1. «droga naturalna (np. rzeka) lub trakt wytyczony przez chodzenie, jeżdżenie; droga, którą ktoś przebył lub ma przebyć; także: odcinek torów kolejowych między kolejnymi stacjami» Szlak morski, rzeczny, leśny,… …
99szyna — ż IV, CMs. szynanie; lm D. szyn 1. «stalowa belka walcowana odpowiednio ukształtowana, będąca częścią składową toru kolejowego, tramwajowego itp.; używana także w budownictwie jako element konstrukcyjny lub jako prowadnica u dźwigów (wind); w lm… …
100tabor — m IV, D. u, Ms. tabororze; lm M. y 1. «pojazdy jezdne i trakcyjne do przewozu osób lub towarów; w wojsku: zespół środków transportowych wiozących zaopatrzenie dla wojska (np. żywność, amunicję)» Tabor autobusowy, drogowy, kolejowy, tramwajowy. 2 …
