(jedzenie)

  • 81stołówkowy — stołówkowywi przym. od stołówka Bony, obiady stołówkowe. Jedzenie stołówkowe. Stypendium stołówkowe …

    Słownik języka polskiego

  • 82stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 83strawa — ż IV, CMs. strawawie, blm książk. «to, co się je; pożywienie, pokarm, jedzenie» Licha, obfita, postna, pożywna, prosta, smaczna, wykwintna, zdrowa strawa. Kocioł strawy. Gotować ciepłą strawę. przen. Strawa duchowa, naukowa …

    Słownik języka polskiego

  • 84suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 85syty — syci, sytszy 1. «taki, który zaspokoił głód, najadł się» Wypoczęty i syty zasnął. przen. «mający czegoś dość; opływający w coś» Syty a. syt sławy, wrażeń, zaszczytów. □ I wilk syty, i owca cała «o takim załatwieniu sprawy, przy którym nie ma… …

    Słownik języka polskiego

  • 86święto — n III, Ms. święcie; lm D. świąt «dzień wolny od pracy, obchodzony uroczyście ze względów kultowych lub państwowych; także: dzień roboczy poświęcony uczczeniu pewnych osób, instytucji, zawodów, szczególnych faktów, wydarzeń itp.» Święto państwowe …

    Słownik języka polskiego

  • 87truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …

    Słownik języka polskiego

  • 88ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… …

    Słownik języka polskiego

  • 89upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… …

    Słownik języka polskiego

  • 90urozmaicać — ndk I, urozmaicaćam, urozmaicaćasz, urozmaicaćają, urozmaicaćaj, urozmaicaćał, urozmaicaćany urozmaicić dk VIa, urozmaicaćcę, urozmaicaćcisz, urozmaicaćaić, urozmaicaćcił, urozmaicaćcony «wprowadzać różnorodność, różnorakość, czynić coś… …

    Słownik języka polskiego