(insan)
121tokımak — (insan) dövmek, (demir) dövmek, vurmak, çarpmak; dokumak; dokunmak; götürmek ve batirmak I, 12. 21; III, 268 tokmak, çamaşır tokmaeı III, 177 …
122tokınmak — (insan) dövülmek; çarpmak; dövülerek sertleştirmek; dokunmak II, 147; III, 12 …
123yalıñuk — insan I, 44, 195, 230, 395; I I, 303, 315, 335; III, 65, 141, 222, 262, 384, 385bkz: yalñuk …
124yalñuk — insan kişi, insanlara verilen genel ad, âdem; Âdem atam ız I, 44, 195, 230, 395; II, 303, 315, 335; II I, 65, 141, 222, 262, 384, 385bkz: yal ıñuk cariye III, 385 …
125AHLAT-I ERBAA — İnsan vücudunda varlığı kabul edilen dört unsur veya üsareler …
126CEFALE — İnsan topluluğu …
127EBNÂ-İ BEŞER — İnsan oğulları …
128HATM — İnsan veya hayvan burnu. * Kuş gagası …