(incantare)

  • 61enchanteur — enchanteur, eresse (an chan teur, te rè s ) s. m. et f. 1°   Celui, celle qui fait des enchantements. L enchanteur Merlin. Circé l enchanteresse. 2°   Par extension, celui, celle qui séduit, qui entraîne les coeurs. Défiez vous de cet enchanteur …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 62incantation — (in kan ta sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. Emploi de paroles magiques. •   Que d ailleurs il n a sur lui, ni sur son cheval, ni en ses armes, herbes, charmes, paroles, pierres, conjurations, pactes ou incantations dont il veuille se… …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 63INCANTATOR — Hebr. Gap desc: Hebrew quis ddictus in Sacris, vide supra ubi de Divinatione. Certe Incantatores, Legg. XII. Tabb. puniti, indigitantur, Plin. l. 28. c. 2. Quid? non et legnm ipsarum in Duodecim tabulis verba sunt. Qui fruges excantâsset. Et… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64MARMARICA — regio parva Africae, inter Cyrenaicam ad Occidentem et Aegyptum ad Ortum, nunc Barcha, olim Mareoris Libya, teste Plin. l. 5. c. 6. Urbes olim eius clarae Chersonesus magna et Paraetonium. Baudrando fuit, inter Libyam exteriorem ad Ortum et… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65SACCHURAS — Babyloniis ventriloquus, qui Graecis Πύθων et Εὐρυκλέης dictus est. Photius Auctore 94. ex Iamblicho de amoribus Rhodanis et Simonidis, Καὶ ἐγγαςτρίμυθον, ὃν καί φη???ιν, ὥςπερ Ε῞λληνες μὲν Εὐρυκλέα καλοῦ???ι, Βαβυλώνιοι δὲ Σακχούραν. Forte ex… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66consacrare — con·sa·crà·re v.tr. 1a. AU TS lit. rendere sacro mediante un rito religioso: consacrare una chiesa, un tempio pagano | consacrare l ostia, il pane e il vino, nel cattolicesimo, convertire il pane e il vino nel corpo e nel sangue di Cristo durante …

    Dizionario italiano

  • 67fatare — 1fa·tà·re v.tr. BU 1. lett., dotare di poteri magici, rendere fatato Sinonimi: stregare. 2. fig., incantare, ammaliare Sinonimi: 1affascinare, ammaliare. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1367. ETIMO: der. di fata con 1 are. 2fa·tà·re v.tr. OB predire …

    Dizionario italiano

  • 68rincantare — rin·can·tà·re v.tr. BU incantare, ammaliare di nuovo {{line}} {{/line}} DATA: 1Є metà XIV sec. ETIMO: der. di 1incantare con ri …

    Dizionario italiano

  • 69affascinare (1) — {{hw}}{{affascinare (1)}{{/hw}}v. tr.  (io affascino ) (lett.) Incantare | (fig.) Attrarre col proprio fascino, sedurre; SIN. Ammaliare. affascinare (2) {{hw}}{{affascinare (2)}{{/hw}}v. tr.  (io affascino ) Raccogliere, legare in fascine …

    Enciclopedia di italiano

  • 70ammaliare — {{hw}}{{ammaliare}}{{/hw}}v. tr.  (io ammalio ) 1 Affatturare, legare a sé con malie o incantesimi. 2 (fig.) Incantare | Affascinare …

    Enciclopedia di italiano