(fundować)

  • 1fundować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, fundowaćduję, fundowaćduje, fundowaćany {{/stl 8}}– fundnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. dk IVa, fundowaćnę, fundowaćnie, fundowaćnij, fundowaćnął, fundowaćnęli{{/stl 8}}, zafundować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2fundować — ndk IV, fundowaćduję, fundowaćdujesz, fundowaćduj, fundowaćował, fundowaćowany 1. «budować, zakładać, ustanawiać coś na swój koszt do użytku publicznego» Fundowane stypendia. Fundować szkoły. 2. pot. «pokrywać koszty związane z zaproszeniem kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 3fundować — (Zapraszać kogoś gdzieś i) Płacić za kogoś lub kupować komuś coś, zwłaszcza napoje Eng. (To ask someone out and) To pay the cost of something, especially of a drink; to treat someone to something …

    Słownik Polskiego slangu

  • 4rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 5dotować — ndk IV, dotowaćtuję, dotowaćtujesz, dotowaćtuj, dotowaćował, dotowaćowany «zaopatrywać w środki finansowe; wyposażać, subsydiować, fundować» Dotować instytucje społeczne, organizacje, wyprawy naukowe. Teatr był dotowany przez miasto. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6erygować — dk a. ndk IV, erygowaćguję, erygowaćgujesz, erygowaćguj, erygowaćował, erygowaćowany hist. «wznieść, wznosić, ufundować, fundować, założyć, zakładać coś» Erygować szkołę. Erygować parafię. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 7fundowanie — n I rzecz. od fundować …

    Słownik języka polskiego

  • 8kolejka — ż III, CMs. kolejkajce; lm D. kolejkajek 1. «kolej wąskotorowa łącząca miejscowości podmiejskie, wsie i miasteczka z miastem, także poszczególne działy fabryki, kopalni itp.; pociąg, wagony, wagoniki takiej kolei» Kolejka dojazdowa, podmiejska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …

    Słownik języka polskiego

  • 10pundavoti — ×pundavoti, oja, ojo (l. fundować) tr. tvarkyti: Nepundavok neišmanydamas Pnd. Tu tik kitus pundavoji, o pats nedirbi Svn …

    Dictionary of the Lithuanian Language