(farbami)

  • 1olejny — przym. od olej (zwykle w zn. 1) Lampka olejna. Latarnia olejna. ∆ Farba olejna «farba na spoiwie z olejów schnących, głównie z oleju lnianego» ∆ Technika olejna «technika malarska polegająca na posługiwaniu się farbami olejnymi, stosowana w… …

    Słownik języka polskiego

  • 2akwarela — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. akwarelael || akwarelaeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} farba malarska o spoiwie (przeważnie z gumy arabskiej) rozpuszczalnym w wodzie; farba wodna, akwarelowa {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3olejny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawierający lub wykorzystujący olej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lampka olejna. Substancja olejna. Farba olejna. Obraz olejny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4akwarela — ż I, DCMs. akwarelali 1. lm D. akwarelael «farba malarska, o spoiwie rozpuszczalnym w wodzie, przeważnie z gumy arabskiej, często z dodatkiem miodu, cukru lub gliceryny; farba akwarelowa, wodna» Malować akwarelami. 2. blm «technika malarska… …

    Słownik języka polskiego

  • 5al fresco — [wym. al fresko] ndm szt. «technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami odpornymi na działanie wapna, rozprowadzonymi wodą; fresk» Malowidło al fresco. Malować al fresco. ‹wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6farba — ż IV, CMs. farbabie; lm D. farb 1. «mieszanina barwników i pigmentów ze spoiwami, tworząca barwną substancję używaną do malowania lub barwienia» Farba jasna, ciemna, biała, zielona itp. Farby artystyczne. Farba matowa, świecąca. Farba drukarska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7fresk — m III, D. u, N. freskkiem 1. blm «technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami zmieszanymi z wodą; al fresco» 2. lm M. i «malowidło ścienne wykonane tą techniką» Renesansowe, barokowe freski. Kaplica ozdobiona… …

    Słownik języka polskiego

  • 8gwasz — m II, D. u 1. lm M. e, D. ów ( y) szt. «farba wodna, z domieszką kredy lub bieli, nadająca jej właściwości kryjące» 2. blm szt. «technika malarska posługująca się tymi farbami; obraz wykonany taką farbą» ‹fr. z wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 9kaseta — ż IV, CMs. kasetaecie; lm D. kasetaet 1. → kasetka w zn. 1 Kaseta z farbami. 2. «pojemnik światłoszczelny na kliszę, błonę małoobrazkową, zwojową lub płaską, umożliwiający zakładanie materiału fotograficznego do aparatu przy świetle» 3. «pojemnik …

    Słownik języka polskiego

  • 10lustr — m IV, D. u, Ms. lustrtrze; lm M. y zwykle w lm, szt. «farby ceramiczne i szklarskie o metalicznym połysku; wyroby ceramiczne lub szklane pokryte tymi farbami» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego