(doprowadzić się do porządku)

  • 1doprowadzić się — do porządku zob. porządek 7 …

    Słownik frazeologiczny

  • 2doprowadzić — kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty, doprowadzony… …

    Słownik frazeologiczny

  • 3doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4doprowadzać się — Doprowadzić się do porządku zob. porządek 7 …

    Słownik frazeologiczny

  • 5porządek — 1. Coś jest na porządku dziennym «coś się powtarza, często się zdarza, występuje»: Wiele nauczyłam się też w Stanach, gdzie współpraca nauki z przemysłem jest na porządku dziennym. WO 08/01/2000. 2. Coś jest (nie jest) w porządku «coś nie odbiega …

    Słownik frazeologiczny

  • 6doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… …

    Słownik języka polskiego

  • 8głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 9wprawić — dk VIa, wprawićwię, wprawićwisz, wpraw, wprawićwił, wprawićwiony wprawiać ndk I, wprawićam, wprawićasz, wprawićają, wprawićaj, wprawićał, wprawićany 1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę» Wprawić oczko do pierścionka.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …

    Słownik języka polskiego