(dojść)

  • 61dopracować — dk IV, dopracowaćcuję, dopracowaćcujesz, dopracowaćcuj, dopracowaćował, dopracowaćowany dopracowywać ndk VIIIa, dopracowaćowuję, dopracowaćowujesz, dopracowaćowuj, dopracowaćywał, dopracowaćywany 1. «opracować coś starannie do końca; wykończyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 62doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …

    Słownik języka polskiego

  • 63dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 64dosłużyć — dk VIb, dosłużyćżę, dosłużyćżysz, dosłużyćsłuż, dosłużyćżył dosługiwać ndk VIIIb, dosłużyćguję, dosłużyćgujesz, dosłużyćguj, dosłużyćiwał «dokończyć służby, wysłużyć do końca lub do określonego czasu» Dosłużyć w wojsku do wiosny. dosłużyć się… …

    Słownik języka polskiego

  • 65dostępny — dostępnyni, dostępnyniejszy 1. «taki, do którego można dojść, na który można wejść» Dostępne zbocze góry. Dostępny brzeg morza, rzeki. 2. «nietrudny do zdobycia, łatwy do osiągnięcia, osiągalny» Towary dostępne dla wszystkich. Sport, teatr… …

    Słownik języka polskiego

  • 66dotłoczyć — dk VIb, dotłoczyćczę, dotłoczyćczysz, dotłoczyćtłocz, dotłoczyćczył, dotłoczyćczony dotłaczać ndk I, dotłoczyćam, dotłoczyćasz, dotłoczyćają, dotłoczyćaj, dotłoczyćał, dotłoczyćany, techn. «dokończyć tłoczenia na prasie lub młocie przedmiotu… …

    Słownik języka polskiego

  • 67dotłuc — dk XI, dotłuctłukę, dotłuctłuczesz, dotłuctłucz, dotłuctłukł, dotłuctłukli, dotłuctłuczony, dotłuctłukłszy rzad. a) «dokończyć tłuczenia, rozkruszania» Dotłuc kamień, żużel na kruszywo. b) «jeszcze więcej utłuc, dodać do utłuczonego» Dotłuc… …

    Słownik języka polskiego

  • 68dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… …

    Słownik języka polskiego

  • 69dowlec — dk XI, dowlecwlokę, dowlecwleczesz, dowlecwlecz, dowlecwlókł, dowlecwlokła, dowlecwlekli «wlokąc donieść, dostarczyć do określonego miejsca» Z trudem dowlokła ciężki toboł do domu. dowlec się «z trudem, wolno dojść, doczołgać się, dojechać do… …

    Słownik języka polskiego

  • 70fortuna — ż IV, CMs. fortunanie 1. blm «los, dola, traf, zwłaszcza dobry los, szczęście, powodzenie» Ślepa fortuna. Dary, łaski fortuny. Kusić fortunę. Fortuna uśmiecha się do kogoś. ◊ Dziecię, ulubieniec, wybraniec itp. fortuny «człowiek cieszący się… …

    Słownik języka polskiego