(do załogi)

  • 71marynarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «członek załogi statku lub okrętu; człowiek zawodowo uprawiający żeglarstwo, żeglarz morski» ‹śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 72mesa — ż IV, CMs. mesasie; lm D. mes «sala jadalna na statku i pomieszczenie przeznaczone dla wspólnego wypoczynku, zajęć i zebrań załogi» Mesa oficerska. ‹ang., niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 73mityng — m III, D. u, N. mitynggiem; lm M. i 1. «publiczne zebranie; wiec, masówka» Mityng studencki. Mityng załogi. Uczestniczyć w mityngu. 2. środ. «zawody sportowe; mistrzostwa» Mityng lekkoatletyczny, międzynarodowy. Zwyciężyć w mityngu. ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 74mobilizacja — ż I, DCMs. mobilizacjacji; lm D. mobilizacjacji (mobilizacjacyj) 1. «powołanie rezerwistów do czynnej służby wojskowej» Mobilizacja oficerów i podoficerów rezerwy. Podlegać mobilizacji. 2. «przejście sił zbrojnych państwa ze stanu pokojowego w… …

    Słownik języka polskiego

  • 75mobilizacyjny — mobilizacyjnyni przym. od mobilizacja a) w zn. 1: Oddziały, roczniki mobilizacyjne. ∆ Karta mobilizacyjna «pisemne wezwanie do służby wojskowej w razie powszechnej mobilizacji» b) w zn. 2: Plan mobilizacyjny. c) w zn. 3: Akcja mobilizacyjna… …

    Słownik języka polskiego

  • 76moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy …

    Słownik języka polskiego

  • 77mustrować — ndk IV, mustrowaćruję, mustrowaćrujesz, mustrowaćruj, mustrowaćował, mustrowaćowany rzad. «angażować kogoś jako członka załogi okrętowej» Mustrować marynarzy na statek. ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 78nawigator — m IV, DB. a, Ms. nawigatororze; lm M. nawigatororzy, DB. ów «członek załogi statku wodnego lub powietrznego wyspecjalizowany w zakresie zagadnień nawigacji» ∆ Nawigator automatyczny «urządzenie do automatycznego wyznaczania położenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 79nośność — ż V, DCMs. nośnośćści, blm rzecz. od nośny a) w zn. 1. «zdolność do znoszenia dużego obciążenia, do unoszenia ciężarów; największe dopuszczalne obciążenie czegoś (np. urządzeń, środków transportowych)» Nośność konstrukcji dachu. Nośność mostu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 80okrętować — ndk IV, okrętowaćtuję, okrętowaćtujesz, okrętowaćtuj, okrętowaćował 1. «mieszkać, przebywać na okręcie, statku» Okrętować na lodołamaczu, na jachcie. 2. «angażować kogoś jako członka załogi okrętowej; umieszczać kogoś na danym okręcie, statku»… …

    Słownik języka polskiego