(do załogi)
61hełmofon — m IV, D. u, Ms. hełmofonnie; lm M. y «hełm z wmontowanymi słuchawkami i laryngofonem, używany przez załogi czołgów i samolotów» ‹hełm + gr.› …
62kapitan — m IV, DB. a, Ms. kapitannie; lm M. owie, DB. ów 1. «najwyższy stopień młodszego oficera we wszystkich rodzajach broni (prócz kawalerii); oficer mający ten stopień» Awansował do stopnia kapitana. 2. «oficer marynarki handlowej osoba pełniąca… …
63kokpit — m IV, D. u, Ms. kokpiticie; lm M. y żegl. «wgłębienie dla załogi, zwykle w rufowej części pokładu jachtu, na ogół z ławkami» Kokpit otwarty, zamknięty. ‹ang.› …
64kompletować — ndk IV, kompletowaćtuję, kompletowaćtujesz, kompletowaćtuj, kompletowaćował, kompletowaćowany «uzupełniać (np. grupę osób, zbiór przedmiotów) w celu uzyskania kompletu» Kompletować listę załogi. Kompletować bibliotekę …
65korsarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «członek załogi statku korsarskiego; pirat, rozbójnik morski, kaper» 2. lm B.=M. «uzbrojony, prywatny statek handlowy, upoważniony przez państwo do prowadzenia wojny morskiej ze statkami wrogiego państwa;… …
66kubryk — m III, D. u, N. kubrykkiem; lm M. i żegl. «wieloosobowe pomieszczenie dla załogi na statku» ‹hol.› …
67kuter — m IV, D. kutertra, Ms. kutertrze; lm M. kutertry 1. «mały pokładowy statek rybacki o napędzie motorowym, często z ożaglowaniem pomocniczym, przeznaczony do połowów przybrzeżnych i pełnomorskich; w marynarce wojennej: łódź motorowa, służąca do… …
68latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… …
69łódź — ż V, DCMs. łodzi; lm M. łodzie, D. łodzi «mały statek wodny o płytkim zanurzeniu poruszany wiosłami, żaglem lub za pomocą silnika; służy do celów rybackich, sportowych i komunikacji wodnej» Łódź sportowa, motorowa, spacerowa. Spuszczono łódź na… …
70majtek — m III, DB. majtektka, N. majtektkiem; lm M. majtektkowie, DB. majtektków przestarz. «członek załogi statku wykonujący proste prace związane z żeglugą i utrzymywaniem statku w dobrym stanie; marynarz» ‹hol.› …
