(do gotowania)

  • 21pokaz — m IV, D. u, Ms. pokazzie; lm M. y «demonstrowanie, prezentowanie jakichś umiejętności, doświadczeń itp.» Pokaz gotowania. Pokaz gimnastyczny. Pokaz kosmetyczny. Pokaz mody. Pokaz zręczności. na pokaz «dla pozoru, dla efektu» Dobroć, hojność na… …

    Słownik języka polskiego

  • 22potrawka — ż III, CMs. potrawkawce; lm D. potrawkawek «mięso gotowane, podawane we własnym sosie, odpowiednio przyprawionym, zwykle zabielanym; rzadziej: sam sos powstały podczas gotowania mięsa» Potrawka cielęca, wołowa. Potrawka z kurczaka. Kura w… …

    Słownik języka polskiego

  • 23prowiant — m IV, D. u, Ms. prowiantncie; lm M. y «żywność, zapas żywności» Zgromadzić, zakupić prowiant dla wojska, na obóz, na wyprawę. Przechowywać prowianty w spiżarni. ∆ Suchy prowiant «racje żywnościowe gotowe do spożycia bez przyrządzania, gotowania»… …

    Słownik języka polskiego

  • 24przywrzeć — dk XI, przywrzećwrę, przywrzećwrzesz, przywrzećwrzyj, przywrzećwarł, przywrzećwarty, przywrzećwarłszy przywierać ndk I, przywrzećam, przywrzećasz, przywrzećają, przywrzećaj, przywrzećał, przywrzećany 1. «przycisnąć się, przylgnąć do czegoś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 25robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …

    Słownik języka polskiego

  • 26rozgotować — dk IV, rozgotowaćtuję, rozgotowaćtujesz, rozgotowaćtuj, rozgotowaćował, rozgotowaćowany rozgotowywać ndk VIIIa, rozgotowaćowuję, rozgotowaćowujesz, rozgotowaćowuj, rozgotowaćywał, rozgotowaćywany «za długo gotując spowodować, że coś się rozpadnie …

    Słownik języka polskiego

  • 27samowar — m IV, D. a, Ms. samowararze; lm M. y «naczynie metalowe do gotowania wody i parzenia herbaty, z grzejnikiem na węgiel drzewny (rozpowszechnione dawniej, głównie w Rosji); obecnie elektryczne» Nastawić samowar. Herbata z samowara …

    Słownik języka polskiego

  • 28suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 29surowo — surowowiej 1. «bez pobłażania, bezwzględnie, ostro, kategorycznie» Wstęp surowo wzbroniony. Spojrzeć surowo. Surowo ukarać. 2. «bez ozdób i przepychu; bardzo skromnie» Ubrana surowo. Surowo urządzone wnętrze. na surowo «w stanie surowym (bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 30szumowina — ż IV, CMs. szumowinanie; lm D. szumowinain zwykle w lm «piana, męty zbierające się, powstające na powierzchni niektórych płynów lub potraw podczas gotowania» Zbierać szumowiny. przen. «najgorsze elementy społeczne, wyrzutki społeczeństwa; hołota» …

    Słownik języka polskiego