(dla zwierząt)

  • 111kokon — m IV, D. u, Ms. kokonnie; lm M. y 1. «oprzęd niektórych owadów wraz ze znajdującą się w nim poczwarką, np. oprzęd jedwabnika morwowego» 2. «osłonka otaczająca jaja wielu zwierząt (np. owadów, pajęczaków, pijawek), chroniąca jaja przed… …

    Słownik języka polskiego

  • 112kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 113korowódka — ż III, CMs. korowódkadce; lm D. korowódkadek zool. «Thaumatopea, motyl nocny z rodziny garbatek; groźny szkodnik drzew, niebezpieczny także dla zdrowia człowieka i zwierząt ze względu na parzącą substancję wydzielaną przez gruczoły skórne;… …

    Słownik języka polskiego

  • 114koryto — n III, Ms. korytoycie; lm D. korytoyt 1. «podłużne naczynie, zwykle drewniane, służące do pojenia i karmienia zwierząt domowych» Koryto dla cieląt. ◊ posp. Ktoś lezie, pcha się jak świnia do koryta «ktoś jest natrętny, niedelikatny, ktoś pcha się …

    Słownik języka polskiego

  • 115kotnik — m II, D. a, N. kotnikkiem; lm M. i zootechn. «w odniesieniu do zwierząt futerkowych: gniazdo dla samicy i jej młodych w wydzielonej części domku lub w niewielkiej skrzynce wstawianej do klatki albo do domku» …

    Słownik języka polskiego

  • 116łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat …

    Słownik języka polskiego

  • 117matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… …

    Słownik języka polskiego

  • 118młodzież — ż VI, DCMs. y, blm 1. «chłopcy, dziewczęta; osoby młode» Młodzież szkolna, studencka, akademicka, harcerska, przedpoborowa. Problemy, zadania młodzieży. Książki, filmy, przedstawienia, lokale dla młodzieży. Kształcić, wychowywać, organizować… …

    Słownik języka polskiego

  • 119moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy …

    Słownik języka polskiego

  • 120noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …

    Słownik języka polskiego