(dikiş)
1dikiš — dìkiš m DEFINICIJA reg. zast. 1. obrub, rub, šav 2. šara na hlačama, šav na hlačama ETIMOLOGIJA tur. dikiş ← dikmek: usaditi, pobosti, šiti …
2dikiş — is. 1) Dikme işi Dikişe, oyaya başladı, hanım hanımcık yaşıyordu, memnundu. R. H. Karay 2) Dikme biçimi Aralarında görüşmeye başlar başlamaz da hemen kumaş, terzi, dikiş, moda kelimeleri geçerdi. A. Ş. Hisar 3) Dikilen yer Astarın dikişi sökülmüş …
3Dikis — Sp Dikis Ap Dickey L JAV apyg. (Š. Dakota) …
4dikiş iğnesi — is. Dikiş dikmek için özel olarak yapılmış iğne …
5dikiş makinesi — is. Dikiş dikme işlerinde kullanılan, kol veya elektrik gücüyle çalıştırılan alet …
6dikiş payı — is. Kumaş biçerken kumaşın kenarından dikiş yerine kadar bırakılan bölüm …
7dikiş atmak — yarılan veya yırtılan deriyi dikişle bir araya getirip tutturmak Kafasına iki dikiş attılar …
8DIKÎS — Akılsız kadın …
9dikiş okuması — is. Çingene kavgalarının en uzun ve en ağza alınmaz tekerlemesi …
10dikiş kaldı — (bir) nerede ise, az kaldı …
