(de arma)
111arma — 1 armà sf. (3) skystas kelias, klampynė: Kap palijo, tai ant kelio pasidarė tokia armà, kad nei išvažiuot Srj. Tokios didelės armõs aš dar nė nemačiau – kap įvažiavau, tai išsyk ir pasinėrė vežimas Ūd …
112arma- — Ⅰ s. arma Ⅰ germ., stark. Maskulinum (a); nhd. Arm; Ⅱ s. arma Ⅱ germ., Adjektiv; nhd. verlassen (Adjektiv), heillos, arm, elend, erbärmlich, ver …
113Arma dei Carabinieri — Carabinieri Pour les articles homonymes, voir Carabiniers. Agent des Carabinieri en 2006, à Bologne Les Carabinieri (en Vallée d Aoste …
114Arma convencional — Dícese de aquellos armamentos cuyo principio de funcionamiento no está basado, ni siquiera en parte, en tecnologías ABQ. Frecuentemente se usa como antónimo de arma nuclear. Ciertas armas, como los proyectiles de energía cinética con masa… …
115arma arrojadiza — ► locución MILITAR Arma que se lanza desde lejos con la mano o con instrumentos elementales como el arco …
116arma automática — ► locución MILITAR Arma de fuego que, al apretar el gatillo, dispara los proyectiles en ráfagas …
117arma de precisión — ► locución MILITAR Arma de fuego que, provista de complementos como la mira telescópica, permite un tiro más certero …
118arma nuclear o atómica — ► locución MILITAR Arma basada en las reacciones de fisión del plutonio y del uranio …
119arma pesada — ► locución MILITAR Arma de fuego que ha de ser transportada en un vehículo …
120arma semiautomática — ► locución MILITAR Arma de fuego que, para disparar tiro a tiro todos sus proyectiles, precisa ser cargada y montada una sola vez …