(dźwięku)
91dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… …
92dzwonkowy — 1. «wydający dźwięk podobny do dźwięku dzwonka, dzwoniący» Instrument dzwonkowy. 2. pot. «karowy» Król dzwonkowy …
93dźwiękowiec — m II, DB. dźwiękowiecwca; lm M. dźwiękowiecwcy, DB. dźwiękowiecwców środ. «specjalista w zakresie udźwiękowiania filmu, audycji telewizyjnej, radiowej; realizator dźwięku» …
94echo — n II; lm D. ech «powtórzenie dźwięku spowodowane odbiciem fali dźwiękowej; odgłos» Dalekie, przeciągłe, wielokrotne echo. Echo wybuchów. Przebrzmiały echa bitwy. Imię wracało echem. Echo odpowiada, zamiera, ginie, odbija się o góry, rozchodzi,… …
95enharmoniczny — przym. od enharmonia Wieloznaczność enharmoniczna dźwięku. Przemiana, przejście enharmoniczne. ∆ Dźwięki enharmoniczne «w systemie równomiernie temperowanym: dźwięki posiadające tę samą wysokość brzmienia przy zastosowaniu różnej nazwy i pisowni …
96fa — ndm muz. «sylabowa nazwa dźwięku f» …
97fonograf — m IV, D. u, Ms. fonograffie; lm M. y «prototyp gramofonu; przyrząd do mechanicznego zapisu (na obracającym się walcu pokrytym cienką warstwą wosku) i odtwarzania dźwięku» ‹z gr.› …
98fonografia — ż I, DCMs. fonografiafii, blm techn. «utrwalanie przebiegów akustycznych w postaci tzw. ścieżek dźwiękowych na mechanicznych, magnetycznych lub optycznych nośnikach dźwięku» Fonografia dokumentalna. ‹z gr.› …
99fonometr — m IV, D. u, Ms. fonometrtrze; lm M. y fiz. «przyrząd do pomiaru natężenia dźwięku; składa się z mikrofonu i układu pomiarowego wskazującego lub rejestrującego» ‹z gr.› …
100gitara — ż IV, CMs. gitaraarze; lm D. gitaraar «stary instrument muzyczny o sześciu lub siedmiu strunach, szarpany, rodzaj lutni o płaskim pudle rezonansowym; używany do akompaniamentu lub jako instrument solowy» Grać na gitarze. Śpiewać akompaniując… …
