(dźwięku)

  • 21harmoniczny — 1. «oparty, zbudowany na zasadach harmonii muzycznej» Konstrukcja harmoniczna. ∆ fiz. muz. Tony harmoniczne «tony składowe dźwięku, których częstotliwości są wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego; decydują o barwie dźwięku; alikwoty …

    Słownik języka polskiego

  • 22intensywność — ż V, DCMs. intensywnośćści, blm rzecz. od intensywny Intensywność koloru, zapachu. Intensywność uczucia. Stopień, skala intensywności. ∆ Intensywność pracy «stopień natężenia wysiłku w procesie produkcji uzależniony od organizacji pracy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 23izolować — ndk a. dk IV, izolowaćluję, izolowaćlujesz, izolowaćluj, izolowaćował, izolowaćowany 1. «nie dopuszczać, nie dopuścić do zetknięcia, trzymać w odosobnieniu; oddzielać, odłączać, odosabniać» Izolować zakaźnie chorych. Izolować dziecko od złych… …

    Słownik języka polskiego

  • 24nuta — ż IV, CMs. nucie; lm D. nut 1. «znak graficzny określający wysokość dźwięku (zależnie od położenia na pięciolinii i od klucza) oraz jego wartość rytmiczną (zależnie od kształtu)» Cała nuta. ∆ Nuta dodana «nuta nie objęta układem pięciolinii… …

    Słownik języka polskiego

  • 25pogłos — m IV, D. u, Ms. pogłossie; lm M. y «zjawisko przedłużania czasu trwania dźwięku wywołane działaniem fal odbitych w pomieszczeniu zamkniętym (po ustaniu, wyłączeniu źródła dźwięku); także odgłos, echo, podźwięk» Pogłos dzwonu, grzmotu, armat.… …

    Słownik języka polskiego

  • 26przyton — m IV, D. u, Ms. przytonnie; lm M. y muz. przytony «tony składowe dźwięku, których częstotliwości są wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego, decydujące o barwie dźwięku; alikwoty, tony harmoniczne» …

    Słownik języka polskiego

  • 27rezonans — m IV, D. u, Ms. rezonanssie; lm M. e 1. «pogłos, oddźwięk, odgłos; dobra słyszalność dźwięków w pomieszczeniu, zależna od powierzchni odbijających dźwięki» Rezonans przeszkadzał w rozumieniu słów mówcy. W tej sali jest dobry rezonans. ∆ jęz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 28siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29szesnastka — ż III, CMs. szesnastkatce; lm D. szesnastkatek 1. pot. «szesnaście jedności, cyfry oznaczające łącznie liczbę 16» 2. pot. «pokój, tramwaj, autobus, budynek itp. oznaczony numerem szesnastym» Jechać szesnastką. Mieszkać pod szesnastką. 3. pot.… …

    Słownik języka polskiego

  • 30ścieżka — ż III, CMs. ścieżkażce; lm D. ścieżkażek «wąski pas ziemi wydeptany przez ludzi lub zwierzęta albo specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych (np. w parkach); wąska droga, dróżka» Wąska, kręta, stroma ścieżka. Ścieżka polna, leśna, górska. Ścieżka …

    Słownik języka polskiego