(co) najwyżej
11twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …
12wzruszyć — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza …
13wzruszać — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza …
14co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …
15czubek — m III, D. czubekbka, N. czubekbkiem; lm M. czubekbki 1. «nastroszona fryzura» Fryzować sobie czubek. 2. «kępka sterczących na głowie piór, kępka sierści, grzebień» Czubek sójki. □ Każdy dudek ma swój czubek. 3. «najwyżej wysunięta, wystająca… …
16dydelf — m IV, DB. a, Ms. dydelffie; lm M. y zool. dydelfy «Didelphidae, rodzina małych (najwyżej wielkości kota) drapieżnych ssaków z podgromady torbaczy żyjących w lasach Ameryki Płn. i Środk., mających spiczasty pyszczek i futro o gęstym puszystym… …
17gem — m IV, DB. a, Ms. gemmie; lm M. y sport. «część seta w tenisie wygrywana przez zdobycie czterech piłek przy najwyżej dwóch wygranych piłkach przeciwnika» ‹z ang.› …
18góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …
19górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały …
20kręgowiec — m II, DB. kręgowiecwca; lm M. kręgowiecwce, D. kręgowiecwców zool. kręgowce «Vertebrata, podtyp strunowców, najwyżej uorganizowane zwierzęta o dwubocznej symetrii ciała, szkielecie kostnym lub chrząstkowym, którego osią jest kręgosłup łączący się …
