(ciasto)

  • 71obsypać — dk IX, obsypaćpię, obsypaćpiesz, obsypaćsyp, obsypaćał, obsypaćany obsypywać ndk VIIIa, obsypaćpuję, obsypaćpujesz, obsypaćpuj, obsypaćywał, obsypaćywany 1. «sypiąc pokryć coś czymś; oprószyć, posypać, obrzucić» Obsypać ciasto cukrem. Śnieg… …

    Słownik języka polskiego

  • 72od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego

  • 73opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 74piernikowy — przym. od piernik (tylko w zn. 1) Ciasto piernikowe …

    Słownik języka polskiego

  • 75pierogowy — przym. od pieróg Ciasto pierogowe …

    Słownik języka polskiego

  • 76pieróg — m III, D. pierógroga, N. pierógrogiem; lm M. pierógrogi 1. «ciasto z farszem z mięsa lub kapusty, upieczone, podawane zwykle z masłem lub sosem, tradycyjna potrawa rosyjska» 2. częściej w lm «potrawa z ciasta z farszem z mięsa, sera lub owoców,… …

    Słownik języka polskiego

  • 77placek — m III, D. placekcka, N. placekckiem; lm M. placekcki 1. «uformowane ciasto, zwykle dość płaskie, słodkie, pieczone z różnymi dodatkami smakowymi» Słodki placek. Placek śliwkowy. Placek drożdżowy, kruchy. Placki wielkanocne. Placek z serem, z… …

    Słownik języka polskiego

  • 78po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …

    Słownik języka polskiego

  • 79podsypać — dk IX, podsypaćpię, podsypaćpiesz, podsypaćsyp, podsypaćał, podsypaćany podsypywać ndk VIIIa, podsypaćpuję, podsypaćpujesz, podsypaćpuj, podsypaćywał, podsypaćywany «sypiąc dodać, dołożyć; nasypać pod spód czegoś» Podsypać węgla (do pieca, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 80prodiż — m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów a. y «naczynie metalowe ze szczelną pokrywą z wizjerem służące do pieczenia ciast, drobiu i mięs, ogrzewane gazem lub prądem elektrycznym» Prodiż elektryczny, gazowy. Upiec ciasto w prodiżu. ‹z fr.› …

    Słownik języka polskiego