(ciasto)

  • 121wypiec — dk XI, wypiecpiekę, wypiecpieczesz, wypiecpiecz, wypiecpiekł, wypiecpiekli, wypiecpieczony wypiekać ndk I, wypiecam, wypiecasz, wypiecają, wypiecaj, wypiecał, wypiecany 1. «piekąc przyrządzić, wyprodukować coś; poddać pieczywo działaniu wysokiej… …

    Słownik języka polskiego

  • 122wypiek — m III, D. u, Ms. wypiekkiem; lm M. i 1. blm «wypiekanie, pieczenie» Wypiek ciasta. 2. «upieczone ciasto; pieczywo» Codzienne świeże wypieki. Wypieki ze znanej cukierni. 3. zwykle w lm «czerwone zabarwienie policzków wywołane gorączką lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 123wypraktykować — dk IV, wypraktykowaćkuję, wypraktykowaćkujesz, wypraktykowaćkuj, wypraktykowaćował, wypraktykowaćowany rzad. wypraktykowywać ndk VIIIa, wypraktykowaćowuję, wypraktykowaćowujesz, wypraktykowaćowuj, wypraktykowaćywał, wypraktykowaćywany «wypróbować …

    Słownik języka polskiego

  • 124wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… …

    Słownik języka polskiego

  • 125wyrosnąć — + rzad. wyróść dk Vc, wyrosnąćrosnę, wyrosnąćrośniesz, wyrosnąćrośnij, wyrosnąćrósł, wyrosnąćrosła, wyrosnąćrośli, wyrosnąćrósłszy wyrastać ndk I, wyrosnąćam, wyrosnąćasz, wyrosnąćają, wyrosnąćaj, wyrosnąćał 1. «o roślinach: rosnąc z ziarna… …

    Słownik języka polskiego

  • 126zaczyn — m IV, D. u, Ms. zaczynnie; lm M. y 1. «mała porcja ciasta żytniego pozostawiona z poprzedniego wypieku, zawierająca rozmnożone drożdże i bakterie kwasu mlekowego, używana do spulchniania przygotowywanego ciasta; zakwas» Zaczyn chlebowy. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 127zaczynić — dk VIa, zaczynićnię, zaczynićnisz, zaczynićczyń, zaczynićnił, zaczynićniony zaczyniać ndk I, zaczynićam, zaczynićasz, zaczynićają, zaczynićaj, zaczynićał, zaczynićany «dodać do rozrobionego ciasta zakwasu (zaczynu); rozczynić» Zaczynić chleb.… …

    Słownik języka polskiego

  • 128zaklęsnąć — dk Vc, zaklęsnąćklęśnie, zaklęsnąćnął a. zaklęsnąćkląsł a. zaklęsnąćklęsł, zaklęsnąćklęsła rzad. zaklęsać ndk I, zaklęsnąćsa, zaklęsnąćają, zaklęsnąćał «zapaść się, osunąć się głębiej; stać się wklęsłym, wgłębionym» Ciasto zaklęsło w foremce.… …

    Słownik języka polskiego