(ciasto)

  • 11Polnische Küche — Święcone; Speisensegnung – Teil des Osterfrühstücks Zupa ogórkowa – polnische Gurkensuppe Die polnis …

    Deutsch Wikipedia

  • 12gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …

    Słownik języka polskiego

  • 13kruszonka — ż III, CMs. kruszonkance; lm D. kruszonkanek «pokruszone kawałki ciasta sporządzonego z masła, mąki i cukru, którymi posypuje się ciasto przed upieczeniem» Ciasto z kruszonką …

    Słownik języka polskiego

  • 14parzyć — I ndk VIb, parzyćrzę, parzyćrzysz, parz, parzyćrzył, parzyćrzony 1. «dawać się odczuwać jako coś gorącego, oddziaływać na coś gorącem; palić, piec» Herbata parzy język. Gorący piasek parzył nam stopy (nas w stopy). Słońce parzyło żarem. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 15przeziębić — dk VIa, przeziębićbię, przeziębićbisz, przeziębićzięb, przeziębićbił, przeziębićbiony przeziębiać ndk I, przeziębićam, przeziębićasz, przeziębićają, przeziębićaj, przeziębićał, przeziębićany 1. «narazić kogoś, coś na działanie chłodu, zimna, a w… …

    Słownik języka polskiego

  • 16spulchniać — ndk I, spulchniaćam, spulchniaćasz, spulchniaćają, spulchniaćaj, spulchniaćał, spulchniaćany spulchnić dk VIa, spulchniaćnię, spulchniaćnisz, spulchniaćnij, spulchniaćnił, spulchniaćniony 1. «czynić pulchnym, miękkim, łatwo uginającym się pod… …

    Słownik języka polskiego

  • 17świeży — świeżyższy 1. «od niedawna istniejący; dopiero co powstały; niedawno wykonany» Świeże siano na łące. Świeże ślady kół. Świeży grób. Świeże wydarzenie. Świeży wypadek. Świeży numer gazety. Spadł świeży śnieg …

    Słownik języka polskiego

  • 18upiec — dk XI, upiekę, upieczesz, upiekł, upiekła, upiekli, upieczony, upiekłszy «przygotować jakiś produkt do spożycia piekąc go w piecyku, prodiżu itp.» Upiec chleb, ciasto, mięso. ◊ Upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu «za jednym zachodem odnieść… …

    Słownik języka polskiego

  • 19wolno — I wolniej 1. «nie śpiesząc się; powoli, pomału, z wolna» Pracować wolno. Iść wolno, zbyt wolno. Czas upływał mu za wolno. 2. «swobodnie, luzem» Puścić cugle wolno. Włosy rozpuszczone wolno. Budynek wolno stojący. ∆ Zagnieść wolno ciasto «zag …

    Słownik języka polskiego

  • 20wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj …

    Słownik języka polskiego