(chwycić się)

  • 11pobrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} chwycić się nawzajem, np. za ręce; objąć się : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 12łapać – złapać [chwytać – chwycić] wiatr (w żagle) — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w żeglarstwie: płynąć z wiatrem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galeon złapał wiatr, teraz mógł zaatakować z całą siłą. Płynęli, chwytając wiatr w żagle. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 13brać – wziąć [chwytać – chwycić] byka za rogi — {{/stl 13}}{{stl 7}} odważnie i zdecydowanie zajmować się danym problemem, przystępować od razu do sedna sprawy {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 14łapać – złapać [chwytać – chwycić] oddech [powietrze] — {{/stl 13}}{{stl 33}} wyrównywać rytm oddechu, odpoczywać po intensywnym wysiłku; oddychać ustami, mieć trudności z oddychaniem :{{/stl 33}}{{stl 10}}Zaczekaj chwilę, złapię oddech, to ci opowiem, jak mnie gonili. Stał, opierając się o stół i… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 15chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 16porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …

    Słownik języka polskiego

  • 17głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 18uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …

    Słownik języka polskiego

  • 19środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …

    Słownik języka polskiego

  • 20uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …

    Słownik języka polskiego