(chemicznie)

  • 1chemicznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od przym. chemiczny: Woda zanieczyszczona chemicznie. Prać chemicznie. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pod względem… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2chemicznie — przysłów. od chemiczny Prać, czyścić chemicznie. ∆ Chemicznie aktywny, czynny «łatwo reagujący chemicznie, zdolny do szybkiej przemiany chemicznej» ∆ Chemicznie czysty «w odniesieniu do substancji używanych w laboratoriach chemicznych: taki, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 3fluor — m IV, D. u, M. fluororze, blm chem. «(F) pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 9, należący do grupy fluorowców, gaz o słabym zielonkawożółtym zabarwieniu, o charakterystycznej woni gryzącej, silnie trujący, chemicznie bardzo czynny; znajduje… …

    Słownik języka polskiego

  • 4metal — m I, D. u; lm M. e, D. i «nieprzezroczysta substancja o charakterystycznym połysku, odznaczająca się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, na ogół łatwą ciągliwością i kowalnością» ∆ chem. fiz. Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne… …

    Słownik języka polskiego

  • 5wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …

    Słownik języka polskiego

  • 6związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… …

    Słownik języka polskiego

  • 7alkaliczny — chem. «mający właściwości zasady; zasadowy» Roztwór alkaliczny. ∆ Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne stanowiące I grupę główną układu okresowego, metale lekkie, miękkie, łatwo topliwe, aktywne chemicznie; potasowce, litowce» ∆ Metale ziem… …

    Słownik języka polskiego

  • 8argon — m IV, D. u, Ms. argonnie, blm chem. «(Ar) pierwiastek chemiczny z grupy helowców, liczba atomowa 18, bezbarwny i bezwonny gaz szlachetny, wchodzący w skład atmosfery ziemskiej; używany głównie do napełniania żarówek dużej mocy, lamp jarzeniowych… …

    Słownik języka polskiego

  • 9bar — I m IV, D. u, Ms. barze; lm M. y 1. «zakład gastronomiczny, zwłaszcza samoobsługowy, w którym można szybko spożyć posiłek, najczęściej przy bufecie» Bar nocny. Bar bistro. Bar szybkiej obsługi, bar samoobsługowy. Bar mleczny, kawowy, owocowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10chlorowiec — m II, D. chlorowiecwca; lm M. chlorowiecwce, D. chlorowiecwców chem. chlorowce «pierwiastki chemiczne VII głównej grupy układu okresowego: fluor, chlor, brom, jod i astat; typowe niemetale najaktywniejsze chemicznie, występują w przyrodzie w… …

    Słownik języka polskiego