(chemiczne)

  • 71chemoreceptor — m IV, D. a, Ms. chemoreceptororze; lm M. y fizjol. «receptor reagujący na bodźce chemiczne» …

    Słownik języka polskiego

  • 72chlorowiec — m II, D. chlorowiecwca; lm M. chlorowiecwce, D. chlorowiecwców chem. chlorowce «pierwiastki chemiczne VII głównej grupy układu okresowego: fluor, chlor, brom, jod i astat; typowe niemetale najaktywniejsze chemicznie, występują w przyrodzie w… …

    Słownik języka polskiego

  • 73chwastobójczy — ∆ roln. Środki chwastobójcze «substancje chemiczne służące do niszczenia chwastów, głównie na polach; herbicydy» …

    Słownik języka polskiego

  • 74cieniujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. cieniować (p.) cieniujący w użyciu przym.: ∆ med. Środki cieniujące «substancje chemiczne stosowane w radiologii, wprowadzane do badanego narządu w organizmie w celu dokładnego uwidocznienia go na obrazie… …

    Słownik języka polskiego

  • 75cieplny — «odnoszący się do ciepła, związany z ciepłem; działający na skutek wykorzystania ciepła; wytwarzający lub przetwarzający ciepło; termiczny» Zjawiska, procesy cieplne. Energia cieplna. ∆ fiz. Przewodnictwo cieplne «forma rozchodzenia się ciepła w… …

    Słownik języka polskiego

  • 76cykliczny — 1. «dotyczący cyklu, należący do cyklu, właściwy cyklowi, występujący w formie cyklów, powtarzający się w regularnych odstępach czasu» Cykliczna praca silnika. Cykliczny program telewizyjny. ∆ chem. Związki cykliczne «związki chemiczne o budowie… …

    Słownik języka polskiego

  • 77cynawy — ∆ chem. Związki cynawe «związki chemiczne cyny dwuwartościowej, otrzymywane np. przez rozpuszczenie cyny metalicznej w kwasie solnym» …

    Słownik języka polskiego

  • 78cząsteczka — ż III, CMs. cząsteczkaczce; lm D. cząsteczkaczek 1. «mała cząstka» Cząsteczka sekundy. 2. fiz. «najmniejsza cząstka substancji prostej lub złożonej wykazująca jeszcze ich specyficzne właściwości chemiczne i fizyczne; składa się z takich samych… …

    Słownik języka polskiego

  • 79doświadczenie — n I 1. rzecz. od doświadczyć. 2. lm D. doświadczenieeń «ogół wiadomości zdobytych na podstawie obserwacji i przeżyć; znajomość życia, rzeczy i ludzi; zasób umiejętności, praktyka, wprawa; próba życiowa» Bogate, bolesne, gorzkie, smutne… …

    Słownik języka polskiego

  • 80drażniąco — 1. «wywołując podrażnienie, pobudzająco» Niektóre środki chemiczne działają drażniąco na skórę. 2. «w sposób pobudzający do gniewu, denerwująco, irytująco» Jego zachowanie było drażniąco agresywne …

    Słownik języka polskiego