(chemiczne)

  • 51arsenek — m III, D. arseneknku, N. arseneknkiem; lm M. arseneknki chem. miner. arsenki «związki chemiczne arsenu z metalami występujące w przyrodzie jako rudy arsenu lub jako domieszki do rud innych metali; również otrzymywane sztucznie» …

    Słownik języka polskiego

  • 52arsenin — m IV, D. u, Ms. arseninnie; lm M. y chem. arseniny «sole kwasów arsenawych, związki chemiczne otrzymywane z arszeniku, krystaliczne substancje trujące; stosowane do produkcji środków niszczących owady i chwasty oraz w farbiarstwie (np. jako… …

    Słownik języka polskiego

  • 53arsenoorganiczny — ∆ chem. Związki arsenoorganiczne «organiczne związki chemiczne zawierające w cząsteczce atomy arsenu związane bezpośrednio z atomami węgla; niektóre są stosowane w lecznictwie lub jako środki ochrony roślin» …

    Słownik języka polskiego

  • 54arsenowodór — m IV, D. arsenowodórdoru, Ms. arsenowodórdorze, blm chem. «chemiczne połączenie arsenu z wodorem; bezbarwny, ciężki gaz o zapachu czosnku, bardzo silnie trujący; powstaje podczas działania kwasu solnego na arsenki lub wodoru in statu nascendi na… …

    Słownik języka polskiego

  • 55arsyna — ż IV, CMs. arsynanie; lm D. arsynayn chem. arsyny «arsenoorganiczne związki chemiczne, alkilowe lub arylowe pochodne arsenowodoru; zwykle bezbarwne, lotne, trujące ciecze o nieprzyjemnym zapachu, drażniącym błony śluzowe; mogą służyć jako środki… …

    Słownik języka polskiego

  • 56artykuł — m IV, D. u, Ms. artykułule; lm M. y 1. «niewielka praca (np. szkic literacki, rozprawka naukowa, felieton, recenzja, reportaż) umieszczona w czasopiśmie, encyklopedii, słowniku itp.» Interesujący artykuł. Artykuł dyskusyjny, krytyczny, polemiczny …

    Słownik języka polskiego

  • 57aryl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów chem. aryle «organiczne związki chemiczne, rodniki jednowartościowe wywodzące się z węglowodorów aromatycznych, ale uboższe od nich o 1 atom wodoru; rodniki aromatyczne» ‹śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 58asymilować — ndk IV, asymilowaćluję, asymilowaćlujesz, asymilowaćluj, asymilowaćował, asymilowaćowany 1. «przyswajać, upodabniać, wchłaniać» Asymilować obcą kulturę, zdobycze techniki. 2. biol. «pobierać z zewnątrz stosunkowo proste związki chemiczne i… …

    Słownik języka polskiego

  • 59atmofilny — ∆ chem. Pierwiastki atmofilne «pierwiastki chemiczne występujące w stanie gazowym lub odznaczające się dużą lotnością, np. gazy szlachetne, azot, wodór; gromadzą się w atmosferze» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 60azotowiec — m II, D. azotowiecwca; lm M. azotowiecwce, D. azotowiecwców chem. azotowce «pierwiastki chemiczne w V grupie układu okresowego Mendelejewa» …

    Słownik języka polskiego