(celowo)

  • 21brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …

    Słownik języka polskiego

  • 22dekompresja — ż I, DCMs. dekompresjasji; lm D. dekompresjasji (dekompresjasyj) 1. «zmniejszanie się ciśnienia w cylindrze silnika spalinowego, zbiorniku, pomieszczeniu itp. wywołane celowo lub spowodowane uszkodzeniem; spadek, obniżenie ciśnienia» 2. med.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …

    Słownik języka polskiego

  • 24działać — ndk I, działaćam, działaćasz, działaćają, działaćaj, działaćał 1. «robić, tworzyć co, być czynnym, pracować, występować w jakiejś sprawie» Działać bezinteresownie, solidarnie, wspólnie. Działać ręka w rękę z kimś, na własną rękę. Działać w czyimś …

    Słownik języka polskiego

  • 25entelechia — ż I, DCMs. entelechiachii, blm filoz. «u Arystotelesa: siła (forma) działająca celowo w przyrodzie, urzeczywistniająca to, co jest w materii potencjalne, powodująca np. rozwój roślin i zwierząt; w filozofii XIX i XX w., zwłaszcza u witalistów:… …

    Słownik języka polskiego

  • 26fałszywy — fałszywywi 1. «podrobiony, imitowany, nieprawdziwy, sztuczny» Fałszywy paszport. Fałszywe dokumenty, monety, banknoty. Fałszywa biżuteria. Fałszywy warkocz. 2. «niezgodny z prawdą, błędny; niewłaściwy» Fałszywe zeznanie, oskarżenie. Fałszywy… …

    Słownik języka polskiego

  • 27fragment — m IV, D. u, Ms. fragmentncie; lm M. y 1. «wyodrębniona część jakiejś całości; kawałek, wycinek, wyjątek, urywek» Fragment lądu, gór, alei, ulicy. Fragment rozmowy, publikacji, prozy. Fragment rzeźby, pomnika. Fragment życia. Fragmenty… …

    Słownik języka polskiego

  • 28grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 29ignorować — ndk IV, ignorowaćruję, ignorowaćrujesz, ignorowaćruj, ignorowaćował, ignorowaćowany «świadomie, celowo nie zauważać, nie brać pod uwagę; lekceważyć» Ignorować kogoś, coś. ignorować się «ignorować jeden drugiego» Pokłóciły się i odtąd ignorowały… …

    Słownik języka polskiego

  • 30informacja — ż I, DCMs. informacjacji; lm D. informacjacji (informacjacyj) 1. «powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś; wiadomość, wskazówka, pouczenie» Bliższe, dokładne, szczegółowe, treściwe, ścisłe, poufne informacje. Informacja o czymś. Biuro… …

    Słownik języka polskiego