(być widocznym)

  • 21prześwitywać — ndk VIIIa, prześwitywaćtuje, prześwitywaćywał «świecić, błyszczeć przez jakąś zasłonę, przeszkodę; być widocznym przez coś, spoza czegoś; przeświecać, przebłyskiwać, przebijać» Słońce prześwitywało zza chmur. W mglistej dali prześwitują góry …

    Słownik języka polskiego

  • 22rozciągnąć — dk Va, rozciągnąćnę, rozciągnąćniesz, rozciągnąćnij, rozciągnąćnął, rozciągnąćnęła, rozciągnąćnęli, rozciągnąćnięty, rozciągnąćnąwszy rozciągać ndk I, rozciągnąćam, rozciągnąćasz, rozciągnąćają, rozciągnąćaj, rozciągnąćał, rozciągnąćany 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23roztoczyć — dk VIb, roztoczyćczę, roztoczyćczysz, roztoczyćtocz, roztoczyćczył, roztoczyćczony roztaczać ndk I, roztoczyćam, roztoczyćasz, roztoczyćają, roztoczyćaj, roztoczyćał, roztoczyćany 1. «rozłożyć, rozprostować coś zwiniętego, stulonego; rozpostrzeć …

    Słownik języka polskiego

  • 24skryć — dk Xa, skryję, skryjesz, skryj, skrył, skryty skrywać ndk I, skryćam, skryćasz, skryćają, skryćaj, skryćał, skryćany 1. «umieścić w ukryciu, w niewidocznym, tajemnym miejscu; ukryć, schować» Skryć biżuterię przed złodziejami. Skryć zawiniątko za… …

    Słownik języka polskiego

  • 25szczerzyć — ndk VIb, szczerzyćrzę, szczerzyćrzysz, szczerz, szczerzyćrzył, szczerzyćrzony dziś tylko w wyrażeniu: Szczerzyć zęby, kły «rozchyliwszy wargi pokazywać, odsłaniać zęby (zwykle w uśmiechu lub złości)» ◊ iron. Szczerzyć zęby do kogoś «uśmiechać się …

    Słownik języka polskiego

  • 26świtać — ndk I, świtaćta, świtaćają, świtaćał «o dniu, poranku itp.: zaczynać być widocznym, ukazywać się; wstawać» Dzień, ranek świta. Jasność świtała na horyzoncie. ◊ Coś komuś świta (w głowie) «ktoś zaczyna coś rozumieć, czegoś się domyśla» ◊ Coś (np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 27widnieć — ndk III, widniećeje, widniećniał «być widocznym, uwidocznionym; dawać się widzieć, dawać się zauważyć» Na pomniku widnieje napis. W dali widniały zarysy gór. widnieje «zaczyna się świt, rozwidnia się, świta» Widniało, kiedy zasnęła …

    Słownik języka polskiego

  • 28wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… …

    Słownik języka polskiego

  • 29żółcieć — ndk III, żółciećeje, żółciećciał 1. «mieć żółty kolor, odbijać się od tła żółtą barwą, być widocznym jako żółta plama; żółcić się» Z daleka żółcieje rzepak. 2. rzad. «przybierać żółtą barwę, stawać się żółtym; żółknąć» Papier żółcieje (od… …

    Słownik języka polskiego

  • 30malować się — I – pomalować się, umalować się {{/stl 13}}{{stl 7}} kolorować swoje ciało (zwykle twarz), pokrywając je odpowiednimi barwnikami; upiększać się, robić sobie makijaż, szminkować się, różować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Malować się przed lustrem.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień