(brzydactwo)

  • 1brzydactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. brzydactwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś lub coś niepodobającego się, wywołującego negatywne odczucia estetyczne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tyle pięknych dziewczyn, a on musiał się ożenić z takim brzydactwem! Jak można… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2brzydactwo — n III, Ms. brzydactwowie; lm D. brzydactwoactw «coś brzydkiego; ktoś brzydki» Ten obraz to okropne brzydactwo. Straszne z niego brzydactwo …

    Słownik języka polskiego

  • 3brzydota — ż IV, CMs. brzydotaocie 1. blm «przeciwieństwo piękna, zespół cech takich jak dysproporcja kształtów, dysharmonia barw, dźwięków, który sprawia, że coś się nie podoba, jest brzydkie; cecha tego, co jest brzydkie, bycie brzydkim» Odrażająca,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4brzydota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. brzydotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} obiekt fizyczny lub coś abstrakcyjnego, wywołującego negatywne odczucia estetyczne; brzydactwo, obrzydlistwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdejmij ze ściany tę brzydotę. Nasłuchać się… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień