(brednie)

  • 1brednie — Nonsens; absurd Eng. Nonsense; absurdities …

    Słownik Polskiego slangu

  • 2brednia — ż I, DCMs. bredniani; lm D. bredniani zwykle w lm «bzdury, niedorzeczności» Niestworzone, wierutne brednie. Mówić, opowiadać brednie …

    Słownik języka polskiego

  • 3austriacki — Austriackie gadanie «mówienie głupstw lub nieprawdy; bzdury, brednie»: Mówił o wielkich zyskach – austriackie gadanie, na handlu starzyzną fortuny się nie zrobi. PR roz 2000 …

    Słownik frazeologiczny

  • 4duby — przestarz. Duby smalone «brednie, głupstwa, androny»: Dziewczyna duby smalone bredzi, / A gmin rozumowi bluźni. A. Mickiewicz, Romantyczność. Nabiłeś sobie do głowy wierutnych bzdur i duby smalone pleciesz... J. Krzysztoń, Wielbłąd …

    Słownik frazeologiczny

  • 5głodny — pot. Mówić, opowiadać, wstawiać, wciskać, zalewać, zasuwać, wulg. pieprzyć głodne kawałki «mówić, opowiadać bzdury, brednie; także: zmyślać, kłamać»: Ale niech mi pan nie wciska głodnych kawałków, że to wasza sprawa wewnętrzna! M. Bielecki,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6trel — pot. Trele morele «o wypowiadanych przez kogoś głupstwach; brednie, bzdury, niedorzeczności, trele morele»: (...) leżą i gapią się w naszą stronę. I gadają trele morele. J. Krzysztoń, Wielbłąd …

    Słownik frazeologiczny

  • 7androny — blp, D. andronynów «głupstwa, brednie, banialuki» Prawić, pleść androny. ‹może z wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 8austriacki — przym. od Austria ◊ Austriackie gadanie «mówienie nieprawdy, mówienie bez sensu; bzdury, brednie» …

    Słownik języka polskiego

  • 9bajduś — tylko we fraz. Klituś bajduś «brednie, bzdury, głupstwa» …

    Słownik języka polskiego

  • 10banialuka — ż III, CMs. banialukauce; lm D. banialukauk zwykle w lm «brednie, niedorzeczności, głupstwa» Pleść banialuki. Wierzyć w banialuki. ‹od imienia› …

    Słownik języka polskiego