(brednie)
11bezsens — m IV, D. u, Ms. bezsenssie; lm M. y «brak sensu, uzasadnienia, logiczności w czymś, niedorzeczność, nonsens, absurd, bezsensowność; zwykle w lm: coś bezsensownego, brednie» Bezsens postępowania, czynu, sytuacji. Coś jest bezsensem. Mówić,… …
12duby — blp, D. dubybów daw., dziś tylko w wyrażeniu: Duby smalone «brednie, głupstwa, androny» Prawić, pleść duby smalone. Dziewczyna duby smalone bredzi, a gmin rozumowi bluźni. (Mickiewicz) ‹ruskie› …
13farmazon — m IV, DB. a, Ms. farmazononie; lm M. ci farmazononi, te y, DB. ów 1. pot. «oszust, szalbierz, błazen» 2. tylko w lm, MB. y pot. «głupstwa, androny, brednie» Pleść, opowiadać farmazony. 3. przestarz. «liberał, niedowiarek, wolnomyśliciel, jakobin» …
14gadanie — n I rzecz. od gadać Babskie, czcze, próżne gadanie. ◊ Bez (żadnego) gadania «bez opowiadania się, tłumaczenia; bezapelacyjnie, bez sprzeciwu» ◊ Nie ma gadania «nie ma co mówić, tłumaczyć» ◊ Gadanie austriackie «bzdury, brednie, mówienie głupstw»… …
15głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… …
16kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… …
17mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …
18niestworzony — pot. «nieprawdopodobny, nieprawdziwy, zmyślony, fantastyczny» zwykle w wyrażeniach: Niestworzone rzeczy, historie, brednie itp …
19smalić — ndk VIa, smalićlę, smalićlisz, smal, smalićlił, smalićlony przestarz. «przypiekać ogniem, opalać z wierzchu; o słońcu lub o innym źródle ciepła: grzać, piec» Ogień smalił wierzchołki drzew. ◊ pot. (dziś żywa): Smalić cholewki do kogoś «umizgać… …
20wierutny — wierutnyni, wierutnyniejszy «odznaczający się jakąś cechą (zwykle ujemną) rozwiniętą w najwyższym stopniu; posunięty do najwyższego stopnia; istny, istotny, prawdziwy, skończony» Wierutny kłamca. Wierutne brednie …
