(bezprawnie)

  • 21rozgrabić — dk VIa, rozgrabićbię, rozgrabićbisz, rozgrabićgrab, rozgrabićbił, rozgrabićbiony rozgrabiać ndk I, rozgrabićam, rozgrabićasz, rozgrabićają, rozgrabićaj, rozgrabićał, rozgrabićany 1. «dokonać grabieży, gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą… …

    Słownik języka polskiego

  • 22równy — równyni, równyniejszy 1. «gładki, płaski, prosty, tworzący linię prostą, bez dołów, wzniesień i zakrętów; niepochyły, niespadzisty, nie powyginany» Równa droga, jezdnia. Równe boisko, pole. Równy teren. Równe pismo. Równe zęby. Równy rząd drzew.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23samozwaniec — m II, DB. samozwaniecańca; lm M. samozwaniecańcy, DB. samozwaniecańców «osoba, która przywłaszcza sobie bezprawnie jakiś tytuł, jakąś godność» …

    Słownik języka polskiego

  • 24uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… …

    Słownik języka polskiego

  • 25worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… …

    Słownik języka polskiego

  • 26zagarnąć — dk Va, zagarnąćnę, zagarnąćniesz, zagarnąćnij, zagarnąćnął, zagarnąćnęła, zagarnąćnęli, zagarnąćnięty, zagarnąćnąwszy zagarniać ndk I, zagarnąćam, zagarnąćasz, zagarnąćają, zagarnąćaj, zagarnąćał, zagarnąćany 1. «przysunąć coś do siebie szerokim …

    Słownik języka polskiego

  • 27zagrabić — dk VIa, zagrabićbię, zagrabićbisz, zagrabićgrab, zagrabićbił, zagrabićbiony zagrabiać ndk I, zagrabićam, zagrabićasz, zagrabićają, zagrabićaj, zagrabićał, zagrabićany 1. «grabiąc wyrównać powierzchnię ziemi; zgarnąć coś grabiami» Zagrabić grządki …

    Słownik języka polskiego

  • 28zawłaszczać — ndk I, zawłaszczaćam, zawłaszczaćasz, zawłaszczaćają, zawłaszczaćaj, zawłaszczaćał, zawłaszczaćany zawłaszczyć dk VIb, zawłaszczaćczę, zawłaszczaćczysz, zawłaszczaćwłaszcz, zawłaszczaćczył, zawłaszczaćczony «przejmować na własność» Zawłaszczyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 29zrabować — dk IV, zrabowaćbuję, zrabowaćbujesz, zrabowaćbuj, zrabowaćował, zrabowaćowany «wziąć czyjąś własność siłą, bezprawnie; obrabować kogoś lub coś» Zbiory biblioteczne zrabowane przez okupanta. Zrabowali cenniejsze rzeczy z mieszkania …

    Słownik języka polskiego

  • 30autopromocyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} służący promocji, reklamie własnej osoby, własnych poglądów itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potraktował skandal z bezprawnie pobieranym wynagrodzeniem jako okazję do hałaśliwej kampanii autopromocyjnej …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień