(ὄρχος
1ορχός — ὀρχός, ὁ (Α) το άκρο τών βλεφάρων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄρχος, με καταβιβασμό τού τόνου] …
2ὄρχος — a row of vines masc nom sg …
3όρχος — ο (Α ὄρχος) νεοελλ.) στρ. 1. εδαφικός χώρος σε εκστρατεία, κλειστός ή ανοιχτός, στον οποίο εγκαθίσταται μια στρατιωτική μονάδα που έχει οχήματα, άρματα ή πυροβόλα 2. (κατ επέκτ.) ο οργανωμένος χώρος στη μόνιμη έδρα μιας μονάδας στον οποίο… …
4όρχος — ο 1. σειρά κλημάτων ή οπωροφόρων δέντρων. 2. στρατιωτικός σχηματισμός σε πολεμική περίοδο για τον ανεφοδιασμό, τη συντήρηση και επισκευή υλικού του στρατού: Όρχος πυροβολικού, μηχανικού κτλ. 3. σύνολο στρατιωτικών οχημάτων ή και ο τόπος… …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
5ὄρχοι — ὄρχος a row of vines masc nom/voc pl …
6ὄρχοις — ὄρχος a row of vines masc dat pl …
7ὄρχον — ὄρχος a row of vines masc acc sg …
8ὄρχους — ὄρχος a row of vines masc acc pl …
9ὄρχων — ὄρχος a row of vines masc gen pl …
10ὄρχως — ὄρχος a row of vines masc acc pl (doric) …